ارزیابی مدلهای شبکهبیزین و ماشینبردارپشتیبان در برآورد تبخیروتعرق مرجع (مطالعه موردی: خرمآباد)

در سراسر دنیا مدل فائوپنمن‌مانتیث به‌عنوان یک روش مرجع، برای برآورد تبخیروتعرق‌مرجع مورداستفاده قرارمی‌گیرد. در این روش ‏اطلاعات ورودی زیادی نیاز است که در خیلی از موارد دسترسی به این داده‌ها مشکل می‌باشد، لذا جایگزینی مدل‌های ساده‌تر با ورودی-‏های اولیه کم و دقت مناسب ضرورت می‌یابد. ازاینرو هدف از این پژوهش بررسی دقت و قابلیت مدل‌های ماشین‌بردارپشتیبان و ‏شبکه‌بیزین در برآورد تبخیروتعرق‌مرجع و مقایسه با مدل فائوپنمن‌مانتیث می‌باشد. برای اطلاعات ورودی از اطلاعات ماهانه ایستگاه ‏سینوپتیک خرم‌آباد شامل: بیشینه و کمینه‌درجه‎‌‎حرارت، بیشینه و کمینه‏رطوبت‎‌‎نسبی، تابش‌خورشیدی و سرعت‌باد در بازه زمانی 1395-‏‏1361 (به تعداد 420 ماه) استفاده شد. بر اساس تأثیر پارامترهای ورودی بر خروجی، شش الگوی ورودی برای مدل‌سازی تعیین‌گردید. 70 ‏درصد داده‌ها جهت آموزش و 30 درصد داده‌ها جهت صحت‌سنجی مدل‌ها به‌کارگرفته‌شد. نتایج نشان داد الگوی 5 شامل: ‏حداکثردرجه‌حرارت، سرعت‌باد، تابش‌خورشیدی، حداقل‌درجه‌حرارت و حداقل‌رطوبت‌نسبی در همه مدل‌ها دقیق‌ترین الگو می‌باشد. این الگو ‏در مرحله آزمون در شبکه بیزین، دارای 97/0‏‎ R2=‎و 93‏‎/‎‏0‏RMSE=‎‏ و در ماشین‌بردارپشتیبان با هسته‌توابع‌پایه‌شعاعی، دارای 8‏‎9‎‏/0‏‎ R2=‎و ‏‏41‏‎/‎‏0‏RMSE=‎‏ بوده‌است. مقایسه عملکرد مدل‌ها نشان از برتری مدل ماشین‌بردارپشتیبان نسبت به مدل دیگر داشت به‌طوریکه دارای ‏AARE‏ به میزان 0525/0 و ‏MR‏ به میزان 005/1 بود.‏