بررسی تاثیر بسته تحريک تکاملي بر تکامل حرکتی ظریف کودکان 12-1 ماهه ساکن در شیرخوارگاه

زمينه و هدف: محروميتهاي محيطي مکرر کودکان ساکن شیرخوارگاه را در معرض تاخير تکاملي قرار می دهد. هدف مطالعه حاضر  تعیین تاثير بسته تحريک تکاملي  بر تکامل حرکتی ظريف شيرخواران ساکن شيرخوارگاه بود. مواد و روش کار: در اين کارآزمايي باليني  در شیرخوارگاه علی اصغر(ع) مشهد،  بسته تحريک تکامل  مورد آزمون قرار گرفت. 50 کودک 12-1 ماهه داراي شرایط ورود به مطالعه، به تصادف در گروه مداخله (25کودک) و کنترل(25کودک) جای گرفتند. سپس بسته تحريک تکاملي برای گروه مداخله، سه بار در هفته، به مدت 8 هفته ( 24 جلسه دو ساعته) اجرا شد. سن  تکامل حرکتی قیل از مداخله، 6 هفته و 8  هفته بعد از مداخله توسط ابزار  دنور2 ارزیابی شد، داده های حاصل با استفاده از آزمون تی مستقل، من ویتنی و آزمون اندازه هاي تکراري تحلیل شد. یافته ها: نمونه پژوهش حاضر ميانگين سني(62/14±64/20) هفته داشتند که از تعدادکل 32 % دختر و68 % پسر بودند. سن تکامل ظريف قبل از مداخله در گروه مداخله (2/14± 5/23) و گروه کنترل  (7/17 ± 1/21)  بود (05/0p>). بعد از 6 هفته اجرای بسته تحريک تکاملي، این متغیر در گروه مداخله (9/14± 3/33) نسبت به گروه کنترل (4/14 ± 3/23) افزایش معنی داری نشان داد(008/0p=)، دو هفته بعد از آن نيز (هفته 8 مداخله) سن حرکتی ظریف در گروه مداخله(4/13 ±8/35) نسبت به گروه کنترل(4/13 ± 9/24) تفاوت آماري معنی داری نشان داد(001/0P<). نتیجه گیري: تاثير بسته تحريک تکاملي  بر سن تکامل حرکتي ظريف شيرخواران بعد از 6 هفته مداخله قابل شناسايي بود و اين اثرات 2 هفته بعد (هفته 8 مداخله) نيز تاييد شدند. واژه هاي کليدي: رشد و تکامل،  شیرخوار، شیرخوارگاه