تاثیر شش هفته تمرین تناوبی شدید شنا و مکمل رزوراترول بر مساحت هپاتوسیتها و هستههای پلیپلوئید در موش های صحرایی نر پیر نژاد ویستار

مقدمه: هسته‌های پلی‌پلوئید از چرخه‌ی تقسیم سلولی ناقص ناشی می‌شود که ارتباط شدیدی با فرآیند افزایش سن و سالخوردگی دارد و منجر به افزایش مساحت هپاتوسیت‌ها که نشان‌دهنده‌ی التهاب سلولی می‌باشد، می‌شود. بنابراین هدف از انجام تحقیق حاضر، تاثیر یک دوره تمرین تناوبی شدید شنا و مکمل‌دهی رزوراترول بر مساحت هپاتوسیت‌ها و هسته‌های پلی‌پلوئید در رتهای پیر می‌باشد.روش شناسی: در این پژوهش 40 سر موش‌ صحرایی نر پیر نژاد ویستار به پنج گروه (کنترل،HIIT ، مکمل ، مکمل + HIIT ، و حلال) تقسیم شدند. تمرین تناوبی به مدت شش هفته (سه روز در هفته یک روز در میان) انجام شد و میزان بار اعمال شده‌ در هفته اول، 9 درصد وزن بدن هر رت‌ بود که هر هفته 1 درصد به آن اضافه می‌شد. در انتهای پروتکل و پس از بافت برداری، از هر گروه 5 بافت سالم به دست آمد. یافته‌ها: نتایج پژوهش حاضر نشان‏ داد که به دنبال شش هفته تمرین HIIT شنا با و بدون مکمل رزوراترول، بین میانگین مساحت هپاتوسیت ها در گروه‌های تحقیق تغییر (کاهش) معنی‌داری وجود دارد، که این کاهش در گروه تمرین نسبت به دیگر گروه‌ها قابل توجه بود؛ اما این تغییر در هسته‌های پلی‌پلوئید معنی‌دار نبود.نتیجه‌گیری: انجام یک دوره تمرین شدید تناوبی شنا با و بدون مکمل‌دهی رزوراترول توانست مساحت هپاتوسیت‌ها را کاهش دهد؛ کاهش مساحت هپاتوسیت‌ها نشان دهنده کاهش التهاب سلول‌های کبدی می‌باشد. در مقابل هسته‌های پلی‌پلوئید تغییر معنی‌داری را نشان نداد ، که باید به شرایط تمرین توجه کرد.