Polscy socjaliści w kampanii wyborczej do Sejmu Ustawodawczego na przełomie 1918 i 1919 roku

W artykule omowiona zostala kampania wyborcza do Sejmu Ustawodawczego, jaką na przelomie 1918 i 1919 r. prowadzili polscy socjaliści. Dzialacze PPS i PPSD starali sie przekonac wyborcow, ze zaplanowane na 26 stycznia 1919 r. glosowanie bedzie w istocie plebiscytem, ktory zadecyduje o przyszlości odrodzonej Polski. Opierając swoją akcje propagandową przede wszystkim na haslach obrony dorobku „rządow ludowych”, socjaliści wskazywali, ze jedynie kontynuacja programu radykalnych reform spolecznych i gospodarczych zapewnic moze dalszą ewolucje ustroju Rzeczpospolitej w kierunku demokratycznym i postepowym. Zarazem ostro atakowano, przedstawiany jako reakcyjny i klerykalny, konkurencyjny oboz prawicowy.Kampania wyborcza z przelomu 1918 i 1919 r. zakonczyla sie w przypadku ruchu socjalistycznego ewidentną porazką, choc nie byla to druzgocąca kleska, a w odniesieniu do Galicji mozna mowic wrecz o umiarkowanym sukcesie. Zadecydowaly o tym rozne czynniki, m.in. skutecznośc oddzialywania propagandowego rywalizujących obozow politycznych, ale takze ich strategia wyborcza, doświadczenie w prowadzeniu tego typu kampanii, jak tez szeroko pojete zaplecze spoleczne.