Erken Dönem Tip 2 Diyabetes Mellitus Hastalarında Postprandiyal Rahatsızlık Sendromu ‘nun Yaşam Kalitesi Üzerine Etkilerinin Değerlendirilmesi

Amac:  E rken donemde tani konulmus ve komplikasyon gelismemis tip 2 diyabetes mellitus hastalarinda ve saglikli kontrol grubunda yasam kalitesi skorlarini karsilastirmak ve yasam kalitesine etki eden faktorlerin belirlenmesidir..  Materyal-Metot: Bu vaka kontrol calismasi Ic Hastaliklari polikliniklerine basvuran 151 hasta ile yapilmistir. Arastirmaya erken donemde tani konulmus ve komplikasyon gelismemis olan tip 2 diyabetes mellitus hastasi ve herhangi bir sistemik hastaligi ve ilac kullanimi olmayan benzer yas ve cinsiyette olan 92 hasta randomizasyonla kontrol grubu olarak dahil edildi. Hastalarin cinsiyet, yas, boy, kilo, sigara, alkol kullanimlari, postprandiyal sendrom varligi sorgulandi. Ayrica hastalarin yasam kaliteleri Kisa Form Saglik olcegi testi araciligiyla sorgulandi. Analizler SPSS programi araciligiyla test edildi.  Bulgular: Hasta grubu ile kontrol grubu cinsiyet (p=0.430), yas (p=0.857), sigara (p=0.807) ve alkol kullanimi (p=0.745) acisindan benzerdi. Hasta grubunun body mass index  ortalamalari kontrol grubuna gore daha yuksekti (p=0.001) ve hasta grubunda postprandiyal sendromu sikligi (p=0.001) daha fazlaydi. Hasta grubunun  Psikolojik komponent skoru   puan ortalamalari tek degiskenli analizlerde daha dusukken (p=0.006), cok degiskenli analizlerde hasta grubu ile kontrol grubu arasinda fark yoktu.  Psikolojik komponent skorlarinin  cok degiskenli analizlerde vucut kitle indeksi  iyuksek olanlarda ve postprandiyal sendromu olanlarda daha dusuk oldugu goruldu.  Sonuc:  Calismamizda erken donemde tani alan ve komplikasyonu bulunmayan tip 2 diyabetes mellitus hastalarinda yasam kalitesinin diyabetle iliskili olarak dusmedigi tespit edilmistir. Postprandiyal sendromun ve yuksek vucut kitle indeksinin yasam kalitesi uzerine diyabet varligindan daha fazla etkileri oldugu gozlemlendi.