Einige Bemerkungen zum Gedicht "Füße hast du und Flügel" von Christa Peikert-Flaspöhler

Christa Peikert-Flaspohler’in „Fu se hast du und Flugel“ adli siiri uzerine dusunceler 1927 dogumlu Christa Peikert-Flaspohler’in „basit“ yapili bu kisa siiri „basitce“ yorumlanmaya uygundur. Fakat yine de „sen diye hitap edilen okura cagrisimlar yapabilecek ara tonlari icinde barindirmaktan geri kalmaz: „Ayaklariyla yere basarken yalnizca gercekci olmaya degil, ayni zamanda „kanatlariyla“ „guvercinlerin aydinligini“, yani guveni izlemeye cagrilmaktadir. Yere yakinlik ve goge ucus, insan olmayi belirlemektedir; „Issiz ulke“de de umut yesermektedir. „Felce“ neden olan „catlak“, asilabilir ve asilmak zorundadir. Bu acik bir mesaj iceren „iyi“ bir siirdir. Yazida, yapay olmayan bir analiz icin, abartili kavramsaliktan vaz gectik, ve bu haliyle siir incelemesi dersine giris icin uygundur. Bunun da otesinde „ayaklar ve kanatlar“, siir yazma celiskisi icin edebi mecaz olarak anlasilabilir. Bunun icin Martin Walser’in bir romanindan (2012) pasajlar ve Rainer Maria Rilke (1898 / 1909) bir siir belge olarak eklenmistir. Karsi bir pozisyonu Romantik donemden Joseph von Eichendorff temsil etmektedir. Son olarak Romantiklerin ruyalarina karsi, 1953 tarihli bir siirine atifta bulundugumuz Ingeborg Bachmann tavir koymaktadir. Anahtar Sozcukler : Şiir, gufte, yere yakinlik, goge yukselis, insan olmak, umut.