Heavily Scarred Refluxing Renal Units Have Significantly Different Pathologic Features at the Distal End of the Related Ureter Compared to the Ureters of Less Scarred Renal Units

Amac: Bu calisma, ureterlerin distal ucunun patolojik ozelliklerinin bobrekteki skar olusum patternleri ile olan iliskisini arastirmayi amaclamaktadir. Yontem: VUR tanisiyla takip edilen ve 2008-2010 yillari arasi bilateral ve unilateral ureteroneosistostomi (UNC) ameliyati yapilan 83 cocuk hasta (49 erkek, 34 kiz) degerlendirildi. UNC yapilan taraf ureter alt ucu rezeke edildi ve 83 hastanin toplam 110 adet ureter alt ucu spesimeni, mevcut klinik ve patolojik bulgularla beraber degerlendirildi. Hasta yasi, klinik patterni, reflu derecesi, DMSA’ daki skar patterni ureter alt ucu histopatolojik yapisiyla birlikte degerlendirildi. Skar patternleri skarsiz, diffuz skar, fokal skar olmak uzere ayirildi. Histopatolojik degerlendirme sirasinda inflamasyon Grade 1-3 olarak derecelendirildi. Ekstraselluler matriks, duz kas orani ve ureter capi ve duvar kalinligi degerlendirildi. Bulgular: Toplam 110 ureterorenal unitenin otuz besinde (%33) skar yoktu. Otuzunda (%27) diffuz skar ve 45 unitede (%40) fokal skar tespit edildi. Skar oranlari dusuk dereceli reflu grubu (G1-2) ve yuksek dereceli reflu grubunda (G3-4-5) sirasiyla %39,5 ve %90,3 olarak bulundu. Skar oranlari reflu derecesine (G1-2 dusuk vs. G 3-5 yuksek) gore degerlendirildiginde skar oranlari sirasiyla %39,5 ve %90,3 olarak bulundu. Inflamasyonun en yuksek olarak degerlendirildigi grade 3 inflamasyon diffuz skar, fokal skar ve skarin olmadigi grupta sirasiyla %66, %28,9 ve %36,4 olarak bulundu (p<0,05). Sonuc: Calismamizda gruplardaki hastalar skar derecesine gore siniflandiginda ureter alt uc patolojileri arasinda belirgin fark gozlenmistir. Diffuz skari bulunan grupta inflamasyon fokal skari bulunan ve skari bulunmayan gruba gore fazladir. Ayni zamanda bu grupta kollajen miktarinin, ureter duvar kalinliginin, inflamasyon siddetinin fazlaligi gorulmustur. Buna bagli oldugu dusunulen kollajen depozisyonunun artisi ve mevcut olan duz kas miktarinin belirgin olarak azaldigi belirlenmistir.