Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sisteminin Yönetişimin Temel İlkeleri Bağlamında İncelenmesi

Dunyada yasanan degisimler ve yeni yaklasimlar dogrultusunda 20. yuzyilin ilk ceyreginde kamu hizmeti alaninda ortaya cikan genisleme egilimi devletin islevlerini oldukca cogaltmistir. Ancak 1980’li yillarda kamu hizmetlerinin daralmasiyla devlet faaliyetleri yapisal uyarlamalarla yapilmaya baslamistir. Bu donemden sonra devlette ve burokraside yeni kamu yonetim anlayisi ve yonetisim uygulamalari one cikmaktadir. Sosyal bilimler alaninda son donemlerde kendine daha sik yer bulmaya baslayan yonetisim kavrami, temelde yonetimde asil olarak soz sahibi olmayan bireylerin, formel ya da enformel gruplarin hatta dogrudan yonetim ile ilgili olmayan diger aktorlerin yonetimde soz sahibi olmasi anlamina gelmektedir. Yonetisim denildiginde akla ilk gelen temel ilkeler katilim, hesap verilebilirlik ve seffaflik ilkeleridir. Bu ilkeler isiginda, son gunlerde ulkemizin gundeminde yer alan ve bircok kesim tarafindan degerlendirilen ve tartisilan, kisa bir sure sonra ise halk oylamasina sunulacak olan cumhurbaskanligi hukumet sisteminin getirecegi bazi koklu yenilikler olacaktir. Kisaca, yeniliklerin mevcut sistemle kiyaslanarak daha katilimci, daha seffaf ve daha hesap verilebilir olup olmadigi, calismada mevcut sistemin ve cumhurbaskanligi sisteminin yonetisimin temel ilkeleri baglaminda bir karsilastirmasinin yapilmasi amaclanmaktadir. Bu karsilastirma degisen anayasa maddelerinin ve mevcut anayasa maddeleri arasinda yonetisimin, katilim, hesap verilebilirlik ve seffaflik gibi temel ilkelerinden hareketle hangi sistemin daha yonetisim agirlikli oldugunu ortaya koymayi hedeflemektedir.