تاثیر 8 هفته تمرین هوازی بر شاخصهای تنسنجی، آتروژنیک پلاسما و برخی عوامل خطرزای قلبی-عروقی در کارمندان غیرفعال

مقدمه و اهداف: سبک زندگی کم تحرک با شیوع بیماری‌های مختلف و اختلالات متابولیکی همراه است. شاخص آتروژنیک پلاسما (AIP) می‌تواند به‌عنوان معیار پیش‌بینی‌کنندۀ مهم بیماری‌های کرونری قلب در نظر گرفته شود. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر 8 هفته تمرین هوازی با شدت متوسط بر شاخص‌های تن سنجی، آتروژنیک پلاسما و برخی عوامل خطرزای قلبی-عروقی در کارمندان غیرفعال بود. مواد و روش‌ها: در این تحقیق نیمه تجربی40 کارمند غیر فعال با میانگین سن 8±17/36 و شاخص توده بدن 4±60/26 به صورت داوطلبانه و پس از اخذ رضایت‌نامه آگاهانه به مدت 8 هفته ( هر هفته سه جلسه و به مدت 60 –45 دقیقه) در فعالیت دو با شدت 70 درصد ضربان قلب بیشینه شرکت کردند. نمونه‌های خونی قبل و بعد تمرین جهت اندازه‌گیری متغیرهای سرمی گرفته شد. داده‌ها به وسیله آزمون آماری t زوجی در سطح معناداری 05/0> p تحلیل شدند. یافته‌ها: تجزیه تحلیل آماری نشان داد پس از 8 هفته فعالیت ورزشی درصد چربی بدن (04/0P=)، کلسترول (001/0P=)، نسبت کلسترول به لیپوپروتئین پرچگال (001/0P=)، نسبت لیپوپروتئین کم چگال به لیپوپروتئین پر چگال (03/0P=)، نسبت تری‌گلیسرید به لیپوپروتئین پر چگال (01/0P=) و آپولیپوپروتئینB (01/0P=) کاهش معنی داری یافتند. همچنین مقادیر حداکثر اکسیژن مصرفی (010/0P=) و لیپوپروتئین پرچگال (011/0P=) پس از 8 هفته شرکت در فعالیت هوازی افزایش معنی داری یافت. نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد افزایش در سطوح فعالیت بدنی احتمالا می تواند در کاهش خطر ابتلاء به بیماری‌های قلبی-عروقی موثر باشد، همچنین فعالیت بدنی بـه عنـوان یـک اقـدام حمایتی برای برخوردار بودن از سبک زندگی سالمتر در جامعه و به ویژه در میان کارمندان و افراد غیرفعال میتوان تأکید و اشاره کرد.