بررسی عفونت مايکوپلاسما و کلاميديا به روش PCR و سرولوژی در نسج پوليپ بيماران و مخاطبين افراد غير مبتلا

زمينه و هدف: در مورد پاتوژنز رينوسينوزيت‌های مزمن و پوليپ‌ بينی، وجود زمينه التهابی تا حدودی مسجل است، ولی عوامل قطعی آن همچنان ناشناخته‌اند. در اين تحقيق، از بين عوامل عفونی دو باکتری مايکوپلاسما و کلاميديا که نقش عمده‌ای در انواع بيماری‌های دستگاه تنفسی دارند، در نمونه بافت پوليپ بينی به عنوان عوامل اتيولوژيک مورد بررسی قرار گرفتند. روش بررسی: در اين مطالعه مقطعی توصيفی ـ تحليلی، 51 بيمار مبتلا به پوليپ بينی و 19 فرد سالم (که به دليل شکستگی بينی مورد عمل جراحی قرار خواهند گرفت) از مراجعين به بيمارستان حضرت رسول اکرم(ص)، وارد مطالعه شدند. از بيماران، نمونه خون برای تست ELISA و نمونه بافت پوليپ (و از گروه شاهد مخاط شاخک تحتانی) برای تست PCR گرفته شد. جهت آناليز آماری از آماره‌های توصيفی و از آزمون‌های کای دو،‌ مک نمار و ضريب توافق کاپا استفاده شد. يافته‌ها: درصد موارد مثبت آزمون‌های سرولوژی IgM و IgG و تست PCR برای کلاميديا به ترتيب در گروه بيماران 8/9،‌1/47 و 8/7 درصد، و در گروه شاهد صفر، 4/47 و صفر درصد بود، که اختلاف بين دو گروه از نظر آماری معنی‌دار نبود. اين نتابج برای مايکوپلاسما به ترتيب در گروه بيماران 7/15، 6/68، 6/19 درصد، و در گروه شاهد 8/15، 4/47 و صفر درصد بود که اختلاف بين دو گروه از نظر تست‌های سرولوژی PCR, (IgG) (polymerase chain reaction) قابل توجه بود (p-Value به ترتيب 10/0 و 05/0). نتيجه‌گيری: از دو عامل ميکروبی مورد بررسی در اين مطالعه، امکان ارتباط عفونت مايکوپلاسمايی با پوليپ بينی قوت گرفت؛ ولی همچنان به مطالعات بزرگتر با لحاظ کردن عوامل مداخله‌گر بيشتر نياز است.