تحلیل عددی سازه نگهبان تیرک مایل و سازه خرپایی در پایدارسازی گود برمبنای شاخص پتانسیل خرابیDPI

در این پژوهش در شرایط مختلف، رفتار سیستم نگهدارنده تیرک مایل و سازه نگهبان خرپایی بررسی شده است. برای این منظور حرکات افقی و عمودی خاک در اثر گودبرداری و سطح خرابی ساختمان‌های مجاور این سیستم‌ها برای نگهداری گود تعیین می‌شود. گودبرداری در سه عمق 4، 7 و 10متر مورد بررسی قرار گرفته است که به ترتیب نشان‌دهنده گود-های کم عمق، با عمق متوسط و با عمق زیاد هستند. از معیار رفتاری مور کولمب برای رفتار خاک استفاده شد. گودبرداری بصورت مرحله‌ای با نرم‌افزار PLAXIS مدل‌‌سازی گردید. با مقایسه خروجی های بدست آمده از مدل سازی عددی اینگونه نتیجه گیری گردید که جابجایی افقی و قائم خاک، در مدل‌های تیرک مایل بیشتر از مدل‌های سازه نگهبان خرپایی تست. دلیل آن عدم وجود عضو قائم و سیستم مهاربندی جانبی در تیرک مایل، برخلاف سازه نگهبان خرپایی است. مقادیر تنش و عکس العمل‌های تکیه‌گاهی در روش تیرک مایل، بیشتر از عضو مایل سازه نگهبان خرپایی بدست آمد که دلیل آن وجود درجات نامعینی بیشتر در خرپا است که باعث انتقال تنش از مسیرهای بیشتر و کمتر شدن مقدار عکس‌العمل‌های تکیه گاهی می‌شود. در نهایت براساس روش شاخص پتانسیل خرابیDPI مشخص گردید که از بین دو سیستم تیرک مایل و سازه نگهبان خرپایی برای پایدارسازی گودبرداری در مجاورت ساختمان همسایه در مناطق شهری ایمنی و مقاومت سازه نگهبان خرپایی بیشتر و استفاده از خرپا مطمئن‌تر است.