تعیین رابطه بین عوامل آمادگی جسمانی مرتبط با تندرستی و تعیین نقش پیشبینیکننده آن بر سلامت روانی کارکنان یک واحد نیروی انتظامی

مقدمه: هدف از مطالعۀ حاضر بررسی و تعیین رابطه بین عوامل آمادگی جسمانی مرتبط با تندرستی با سلامت روانی کارکنان یک واحد نیروی انتظامی می¬باشد. روش: این تحقیق با روش مطالعه همبستگی انجام شد. به این منظور نمونه ای به حجم 150 نفر (سن 6/3± 31/8 سال، شاخص توده بدنی 2/9± 25/9 کیلوگرم بر متر مربع، چربی بدن 4/6± 20/2درصد و حداکثر اکسیژن مصرفی 2/4± 9/41 میلی لیتر در دقیقه) انتخاب شدند و از آنها به صورت انفرادی مجموعه آزمون¬های آمادگی جسمانی و پرسشنامه سلامت روانی گلدبرگ (28 =GHQ) گرفته شد. استقامت عضلانی، نسبت دور کمر به دور باسن، فشار خون و انعطاف پذیری افراد نیز بر اساس شیوه های استاندار محاسبه شد. آمادگی هوازی به وسیله آزمون بروس، قدرت عضلات دست توسط داینامومتر دستی و ترکیب بدن و درصد چربی از طریق دستگاه آنالیز امپدانس بیوالکتریک اندازه‌گیری شد. نتایج: پس از تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون همبستگی، بین آمادگی هوازی، فشار خون، استقامت عضلانی، قدرت عضلانی، ترکیب بدن و درصد چربی با سلامت روانی رابطه معنا داری دیده شد (0/05≥P). اما بین انعطاف پذیری و نسبت دور کمر به دور باسن با سلامت روانی رابطه معنا داری مشاهده نشد(0/05≥P). بحث: با توجه به اهمیت فعالیت بدنی در افزایش بهره¬وری کارکنان یک سازمان و با توجه به یافته های این پژوهش، ترویج فعالیت ورزشی و ایجاد شرایط و امکانات ورزشی و نیز پر کردن اوقات فراغت کارکنان به وسیله ورزش ضروری به نظر می رسد، زیرا در افزایش سلامت روانی آنها موثر است.