بررسی 40 ساله توان امواج در بخش پر انرژی آبهای سرزمینی ایران در خلیج فارس با استفاده از دادههای باد همگونسازی شده و مدلسازی عددی

در این تحقیق منطقه شمال خلیج فارس در محدوده سواحل و جزایر تحت پوشش جمهوری اسلامی ایران، از لحاظ میزان انرژی، جهت توزیع انرژی امواج، و پایداری این انرژی در طول دوره زمانی 40 ساله (1979 تا 2018 میلادی) مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور از داده‌های 40 ساله باد همگون‌سازی شده ECMWF (ERA-Interim) و داده‌های هیدروگرافی GEBCO به عنوان ورودی مدل عددی SWAN استفاده شد. در این تحقیق هفت نقطه جهت بررسی در منطقه مورد مطالعه که در پروژه های تحقیقاتی گذشته به عنوان مناطقی با انرژی زیاد امواج معرفی شده بودند در نظر گرفته شد. نتایج تحقیق نشان داد که در مختصات 70/26 درجه شمالی و 50/51 درجه شرقی که تقریبا در مرکز خلیج فارس قرار دارد، بالاترین میزان انرژی متوسط موج سالیانه رخ داده است. همچنین، جهت غالب توزیع انرژی امواج به سمت جنوب شرقی است که این جهت در طول سال‌های مختلف تغییر چشمگیری نداشته است. اگرچه در دهه دوم (1989 تا 1998 میلادی) بیشترین زمان در اختیار امواج در جهت غالب بوده است، اما در دهه‌های سوم و چهارم (1999 تا 2018 میلادی) به ترتیب نسبت به دهه قبل از خود به میزان کمی کاهش داشته اند. همچنین مشخص شد که دهه دوم کمترین میزان تغییرات متوسط انرژی در سال‌های تحت پوشش خود را دارد و ثبات انرژی سالیانه بیشتری در آن مشاهده می‌شود.