Sondan Bir Önceki Buzul Dönemi'nde iklim kontrolünde meydana gelen bir yüksek deniz seviyesinin kanıtları

Bu calismada, kuresel buzul hacimlerinin bir fonksiyonu olarak incelenen deniz seviyesi degisimlerinin mercan resifi kayitlari, bir dizi iklimsel kararsizlikla karakterize olan Sondan Bir Onceki Buzul Donemi sirasinda, gunumuzden ~177-168 bin yil once, deniz seviyesinin -40/-50 metrelere yukselerek buzul donemi icerisinde bir yuksek seviye meydana getirdigini gostermektedir. Soz konusu zaman araliginda, iklim sisteminin diger dolayli kayitlari (derin deniz sedimanlarinin δ18O kayitlari, magara sedimanlari, polen analizleri, buzul karotlarindan elde edilen CO2, CH4, δD, toz kayitlari) tropikal bolgede muson aktivitesinin arttigini, Akdeniz havzasinda derin su tabakasi olusumunun durarak sapropel tabakasinin meydana geldigini, orta kusakta nemli kosullarin yasandigini, orman alanlarinin arttigini ve kutup bolgelerindeki buzul hacimlerinde ise kismi azalmalarin yasandigini ortaya koymaktadir. Bu donemde gerceklesen olaylarin siralamasi, kaydedilen ortam degisimlerinin gunumuzden ~173 bin yil once zirve yapan 65°K insolasyonunun kontrolunde meydana geldigine isaret etmektedir. Bu durum, Kuvaterner’deki buzul-buzularasi donemlerdeki iklim ve deniz seviyesi degisimlerinin hakim yonetici kuvveti olan yorunge parametrelerinin gunumuzden ~177-168 bin yil onceki iklimsel kararsizlik donemini de kontrol ettigini gostermektedir. AbstractIn this study, coral records of sea-level changes as a proxy of past ice volume variations suggest that the sea-level rose up to -40/-50 m bpsl during the Penultimate Glacial period which is characterized by a series of climatic instability, and constituted a high sea-stand at around ~177-168 ka BP. During the same time interval, other proxy records of past climate (δ18O records of deep sea sediments, speleothems, pollen records, CO2, CH4, δD, dust records derived from Antarctic ice cores) show the enhancement of monsoonal activity in tropical regions, occurance of an organic rich sapropel formation in the Mediterranean due to the halt of the deep water formation, prevailing wet climatic conditions and the expansion of arboreal Erdem BEKAROĞLU160vegetation in mid-latitudes and decrease in the ice-volumes in polar regions. These sequence of events point out that climatic instability in this time interval is driven by 65° N insolation. This in turn indicates that orbital parameters of the astronomical theory, the main driving forces of the climate and sea-level changes over glacial-interglacial time scales, are also a major forcing factor of the climatic instability between ~177-168 ka BP.