Zapalenie mięśnia sercowego

Zapalenie mieśnia sercowego (MCI) jest jednostką chorobową o roznym przebiegu klinicznym, a takze niepewnym rokowaniu. Jej glownymi przyczynami są infekcje wirusowe powodowane najcześciej adenowirusami i enterowirusami. Wśrod pozostalych czynnikow etiologicznych MCI wymienia sie: infekcje bakteryjne, grzybicze, pasozytnicze oraz czynniki fizyczne i chemiczne. Zapalenie mieśnia sercowego o charakterze przewleklym wystepuje w przypadku schorzen z autoimmunoagresji. Skutkiem MCI u cześci chorych jest rozwiniecie sie pozapalnej kardiomiopatii rozstrzeniowej, przebiegającej zwykle z obrazem klinicznym przewleklej skurczowej niewydolności serca. Podstawą rozpoznania MCI są glownie przebieg kliniczny oraz nieinwazyjne badania diagnostyczne. Wskazaniem do wykonania biopsji mieśnia sercowego jest piorunujący przebieg schorzenia oraz podejrzenie olbrzymiokomorkowego MCI. U wiekszości chorych uzyskuje sie dobrą odpowiedź na standardową terapie niewydolności serca. W razie braku skuteczności klasycznej i optymalnej farmakoterapii, a takze potwierdzenia w badaniu biopsyjnym aktywnego MCI mozna rozwazyc zastosowanie leczenia immunosupresyjnego. Cześc chorych moze wymagac zastosowania sztucznego wspomagania krązenia i/lub oceny wskazan do transplantacji serca. Choroby Serca i Naczyn 2011, 8 (3), 124–131