تخمین رابطه تجربی مقاومت فشاری و مقاومت الکتریکی رویه های بتنی نفوذپذیر جهت کاربرد در زهکشی راه ها و عرشه پل ها

بتن نفوذپذیر یا بتن متخلخل به دلیل داشتن حفرات به هم پیوسته، اجازه عبور آب با سرعت بالا از سطح به لایه‌های زیرین را فراهم ‏می‌کند. گرچه یکی از مهم‌ترین شاخصه‌های کامپوزیت‌های سیمانی نفوناپذیر بودن آنها است، ولی بتن نفوذپذیر برای کاربرد‌های ‏خاص مانند رویه‌های نفوذپذیر برای پارکینگ‌ها، عرشه پل ها و سطوح جاده‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. با توجه به مشکلاتی که ‏سطوح نفوذناپذیر برای شهرها ایجاد کرده‌اند از جمله عدم نفوذ آب بارندگی و در نتیجه آن ایجاد سیلاب‌ها و همچنین عدم تغذیه ‏مناسب سفره‌های آب زیر زمینی، انتظار می‌رود که در آینده نزدیک افزایش چشمگیری در استفاده از بتن نفوذپذیر در پروژه‌های ‏عمرانی مشاهده شود. در این تحقیق برای بررسی رابطه بین کیفیت پیوند بین خمیر سیمانی و سنگدانه با مقاومت الکتریکی و همچنین ‏ارزیابی میزان تخلخل موثر کامپوزیت‌های سیمانی نفوذپذیر، ملات‌های نفوذپذیر با درصدهای جایگزینی متفاوت دوده سیلیسی (تا ‏‏20%) به جای سیمان ساخته و بعد از عمل‌آوری در دو شرایط آب آهک و آب نمک تحت آزمایش قرار گرفتند. آزمایش های انجام ‏شده شامل مقاومت فشاری، مقاومت الکتریکی و نفوذپذیری بود. هدف از این آزمایشات، رسیدن به تعادلی بین خصوصیات مکانیکی و ‏هیدرولیکی ملات نفوذپذیر و همچنین پیدا کردن رابطه ای بین مقاومت فشاری و الکتریکی این کامپوزیت هاست. نتایج نشان دادند که ‏نمونه‌های حاوی سنگدانه های درشت تر، عملکرد بهتری در مقاومت‌های فشاری و الکتریکی دارند. همچنین عمل‌آوری نمونه‌ها در آب ‏نمک مقاومت الکتریکی نمونه‌ها را به شدت کاهش داد به طوری که حتی بعد از 90 روز عمل‌آوری نمونه‌ها به ندرت بالای 10 اهم-‏متر مقاومت را از خود نشان دادند. علاوه بر این رابطه خطی معناداری بین مقاومت فشاری و الکتریکی به دست آمد.‏