Adolescents' Parental Rejection Perceptions and The Attachment Styles as a Parameter of Tendency to Violence

Bu calismanin amaci, Turkiye’de siddet nedeniyle disiplin cezasi alan ergenlerin, siddete egiliminde ebeveyn-cocuk baglanma iliskisinin niteligini incelemektir. Calismanin orneklem grubu, Istanbul'daki 8 farkli liseden 14-18 yas arasi 145 gonullu ergenden olusmaktadir. Fiziksel ve sozlu siddet nedeniyle okullarinin disiplin kurullari tarafindan disiplin cezasi alan 43 ergen ve hic disiplin cezasi almayan 102 ergen bulunmaktadir. Verilerin toplanmasinda Ebeveyn Kabul/Red Olcegi, Şiddet Egilimi Olcegi, Yakin Iliskilerde Yasantilar Envanteri ve Kisisel Bilgi Formu kullanilmistir. Sonuclar disiplin cezasi alan ergenlerin, yalniz annelerinden aldiklari ihmal/kayitsizlik algisinin daha yuksek oldugunu gostermistir. Ergenlerin siddet ve baglanma paternleriyle ilgili olarak, kacingan baglanma ve baskalarina zarar verme dusuncesi arasinda negatif bir korelasyon bulunmustur. Ayrica ergenlerin, annelerinden ve babalarindan algiladiklari sicaklik/sefkat hisleri kaygili baglanmayi azaltirken, ergenlerin kayitsizlik/ihmal hisleri ise kaygili baglanmayi artirmaktadir. Calismadan elde edilen bulgular, cocuklukta algilanan ebeveyn reddinin ve ebeveynle kurulan baglanma stilinin, ergenlik donemindeki siddet egilimine olan onemini vurgulamistir.