Otizm Tanısı Konmuş Çocukların Ailelerinin Çocuklarıyla Birlikte Kaliteli Zaman Geçirme Etkinliklerine Dair Farkındalıklarının İncelenmesi

Toplumun en kucuk sistemi ailedir. Aile cocugun gelisiminde ve egitiminde en etkili rolu olan cevrelerden biridir. Ozellikle, yasamla ilgili bazi davranis kaliplari, sosyal etkilesimlerle ilgili bazi kural ve roller, temel aliskanliklar gunluk iliskiler sirasinda ogrenildigine gore; aile, cocuk icin butun bu becerilerin temelinin atildigi yer olarak onem tasimaktadir. Bu nedenle olagan gelisen ya da ozel gereksinimli diye ayirmadan her cocugun icinde buyuyup gelisebilecegi, bazi kural ve rolleri yasayarak ogrenebilecegi aile cevresi icinde bulunma gereksinimi vardir (Darica, 2000). Bu calismada ozel gereksinimli cocuklardan, otizm tanisi konmus cocuklar ve aileleri ele alinacagindan oncelikle otizmi tanimlayacak olursak Otizm, yasamin erken donemlerinde baslayan ve yasam boyu suren, sosyal iliskiler, iletisim, davranis ve bilissel gelismede gecikme ve sapma gibi ozellikler gosteren noropsikiyatrik bir bozukluk olarak kabul edilmektedir. Yaygin gelisimsel bozukluklarin en iyi bilineni otizm olup karsilikli sosyal etkilesimde, sozel iletisimde bozukluklar ve basmakalip stereotipik davranis oruntusu ile karakterizedir (MEB, 2008). Buradan yola cikarak otizm tanisi konmus cocuklarin da genellikle sosyal becerileri, gunluk yasantilarla ilgili kurallari uygulamada bir takim zorluklar yasadiklari literaturde de gorulmustur.