ارزیابی اثر کود حفاظتی سیلیکات فسفیت پتاسیم بر پاسخهای تغذیهای توتفرنگی (Fragaria x ananassa) و کنترل کنه تارتن دونقطهای

استفاده از آفت‌کش‌ها، به‌ویژه در محصولاتی که به‌صورت تازه مصرف می‌شوند موجب نگرانی است. هدف از این پژوهش استفاده از ترکیب شیمیایی سنتز شده از عناصر غذایی در کنار ترکیبات کمپلکس کننده و بررسی اثر آن‌ها بر کنترل کنه تارتن در گیاه توت‌فرنگی است. تیمارها شامل ترکیب کودتجاری ویروگارد در دو غلظت (2 و 5 در هزار ) (غلظت توصیه شده توسط شرکت سازنده) و کود حفاظتی سنتز شده در این پژوهش در غلظت 10 در هزار (غلظت موثر تعیین شده در پیش آزمایش) و ترکیب کود حفاظتی + آفت‌کش ( نصف غلظت مجاز) و تیمار شاهد( آب مقطر) در دو مرحله اعمال تیمارهای کودی قبل از آلودگی گیاه به کنه و بعد از آلودگی گیاه به کنه در6 تکرار بود که در شرایط گلخانه‌ای اجرا گردید. در دوره داشت پس از اعمال تیمارهای کودی، درصد تلفات کنه متأثر از تیمارهای کودی با فرمول هندرسون-تیلتون اندازه‌گیری شد. پس از دوره داشت، گیاهان برداشت و ویژگی‌های ماده تر و خشک، مساحت سطح برگ به‌عنوان خصوصیات مورفولوژیکی؛ غلظت عناصر غذایی پتاسیم، فسفر و سیلیسیم در اندام هوایی گیاه و همچنین pH و اسیدیته قابل تیتراسیون(TA)، ویتامین ث، مواد جامد کل محلول (TSS) و محتوای آنتی‌اکسیدان میوه به‌عنوان خصوصیات پس از برداشت میوه توت‌فرنگی، اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد بیشترین درصد تلفات کنه (2/79درصد) در تیمار کود حفاظتی+سم در هر دو مرحله اعمال قبل و بعد از آلودگی گیاه به کنه بود. کود حفاظتی سنتز شده توانست بیشترین اثر را بر روی وزن تر و خشک شاخساره داشته باشد. بیشترین مقدار پتاسیم (g/kg 26/29)، در کود ویروگارد در غلظت 5 در هزار بود و برای دو عنصر فسفر (g/kg 48/6) و سیلیسیم (mg/kg 753) مربوط به کود حفاظتی سنتز شده به‌صورت تکی بود. در مجموع، استفاده از ترکیبات مورد استفاده، علاوه برکاهش مصرف سموم، کیفیت میوه توت فرنگی نیز افزایش داد.