شيوع چاقي و ارتباط آن با فشار خون بالا در معلمان استان خراسان شمالی

زمینه و هدف: چاقی مهمترین مشکل سوء تغذیه در کشورهای پیشرفته و به عنوان يك مشكل بهداشت عمومي مطرح است. مواد و روش کار: اين تحقيق، یک مطالعه توصیفی- مقطعی است که برروی معلمان شاغل استان خراسان شمالی طی سالهای 89-1388 انجام گردید. شاخصهای آنتروپومتری با مقیاس استاندارد اندازه گيري گردید. نمایه توده بدنی (BMI) بصورت لاغر (5/18>)، طبیعی (9/24-5/18)، افزایش وزن (9/29-25) و چاق (30<) طبقه بندی گردید. فشارخون، 2 بار پس از 5 دقیقه استراحت تعیین و میانگین ثبت گردید. فشارخون بالا به صورت درمان فعال باهر داروی ضد فشارخون یا میانگین فشارخون سیستولیک ≥140 یا دیاستولیک ≥90 میلیمتر جیوه تعریف گردید. تجزيه و تحليل داده ها با نرم افزار SPSS و روشهایANOVA, T Test و Chi-square انجام گرديد. یافته ها: حدود 11713 معلم شامل5730 مرد (1/51 درصد) و 5983 زن (9/48 درصد) با محدوده سنی 70-20 سال مطالعه شدند. شیوع اضافه وزن در مردان استان (7/48 درصد) بیش از زنان (9/42 درصد) و شیوع چاقی در زنان (4/22 درصد) بیش از مردان (7/14 درصد) بود. در هر دو جنس، شیوع اضافه وزن، چاقی و فشارخون بالا در گروه سنی 45-20 سال، بیش از گروه سنی 70-45 سال بود. با افزایشBMI، شیوع فشارخون بالا در زنان و مردان 45-20 ساله (009/0 = p) و 70-45 ساله (0001/0 = p) افزایش یافت. نتیجه گیری: BMI، يک پيش بيني کننده مهم افزايش فشارخون در اين مطالعه بوده و افراد کمتر از 45 سال در استان، بیش از افراد 70-45 سال در معرض خطر بیماری قلبی-عروقی قرار دارند.