بررسی رابطة مدیریت استعداد با مؤلفه های عدالت سازمانی(مورد مطالعه: فرماندهی انتظامی استان همدان)

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش مدیریت استعداد با عدالت سازمانی (توزیعی، رویهای و تعاملی) در نیروی انتظامی استان همدان است. روش تحقیق آن توصیفی - همبستگی میباشد. جامعة آماری این تحقیق، کلیه کارکنان نیروی انتظامی استان همدان در سال 1392 بوده است که به شیوة نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای و با استفاده از فرمول کوکران تعداد 256 نفر انتخاب شد. ابزار مورد استفاده نیز پرسشنامة عدالت سازمانی 20 سؤالی بوده است که توسط نیهوف و مورمن (1993) تهیه شده است. مدیریت استعداد نیز بر اساس چارچوب نظری در 6 بعد انتخاب و به کارگماری، یادگیری و پرورش، مدیریت عملکرد، نظام جبران خدمت، پرداخت بر مبنای عملکرد و جانشین پروری مورد سنجش قرار گرفته است. روایی محتوایی پرسشنامه با استفاده از نظر متخصصان و کارشناسان حوزة مدیریت رفتار سازمانی مورد تأیید قرار گرفت. همچنین برای سنجش پایایی پرسشنامه از روش همسانی درونی ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که ضریب آلفای بدست آمده 80 درصد میباشد که حاکی از پایایی بالای ابزار پژوهش است. جهت آزمون معناداری فرضیه های تحقیق از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده گردید. نتایج بدست آمده نشان داد عدالت توزیعی به غیر از یادگیری و پرورش نیروی انسانی با سایر ابعاد مدیریت استعداد دارای رابطة مثبت و معناداری بوده است. عدالت رویه ای نیز با انتخاب و بهکارگیری،یادگیری و پرورش، مدیریت عملکرد، نظام جبران خدمت، پرداخت بر مبنای عملکرد و جانشین پروری رابطة مثبت و معناداری دارد. عدالت تعاملی نیز با انتخاب و بهکارگیری، یادگیری و پرورش، مدیریت عملکرد، نظام جبران خدمت ، پرداخت بر مبنای عملکرد و جانشین پروری رابطة مثبت و معناداری دارد.