1999 Marmara Depreminin Mudanya Halkı Üzerindeki Psiko-Sosyal Etkileri

Rustemli ve Karanci (1997) 1992 Erzincan depremi sonrasi yorede yaptiklari arastirmada, afetzedelerin kaygi ve korku duzeyleri ve hayatlarina yon verebileceklerine olan inanclarinin olasi depremlere karsi hazirlik yapma davranisiyla yakindan iliskili oldugunu ortaya koymuslardir. Ancak, depremden 4.5 yil sonra yine ayni bolgede alinan olcumler, tek basina bu motivasyonun depreme hazirlik yapma davranisini yordamadigini gostermistir. Ote yandan, yapilan calismalarin cogu, depremde yogun can ve mal kaybina ugramis yorelerde gerceklesmistir. Dolayisiyla, bireysel yas reaksiyonlarinin bulgulara etkisinin ne duzeyde oldugunu belirlemek zorlasmaktadir. Bu arastirmanin orneklemi ise, 17 Agustos depreminden onemli olcude etkilenen, ancak birinci derecede zarar goren yerlesim yerleri disinda kalan Bursa ili sinirlarindaki Mudanya ilcesinden secilmistir. Ilcedeki can ve mal kaybinin diger merkezlere gore cok dusuk olmasi, deprem endisesinin yarattigi korku ve kaygi ile deprem sonucu yasanilan psikopatolojik problemlerin, bireysel yas reaksiyonlarindan bagimsiz olarak calisabilmesine olanak saglamistir