Techniki stereotaktyczne w radioterapii guzów ośrodkowego układu nerwowego

Dzieki postepowi w zakresie technik pozycjonowania i unieruchamiania pacjenta oraz nowych mozliwościach technik obrazowania radiochirurgia stereotaktyczna (SRS) okazala sie skuteczną metodą leczenia wewnątrzczaszkowych ognisk chorobowych. Technika stereotaktyczna opiera sie na precyzyjnym zlokalizowaniu wewnątrzczaszkowego guza przy uzyciu przestrzennie rozlozonych znacznikow tworzących system trojwymiarowych wspolrzednych. Radiochirurgie stereotaktyczną wykorzystuje sie najcześciej w leczeniu tetniczo-zylnych malformacji naczyniowych (AVM), nieoperacyjnych przerzutow do mozgu i nerwiakow nerwu VIII. U chorych z AVM po podaniu jednorazowej, wysokiej dawki promieniowania jonizującego uzyskuje sie odpowiedź pod postacią obliteracji w 60–90% przypadkow przy ryzyku poźnych powiklan wynoszącym 6-10%. Odsetek odpowiedzi zalezy od wielkości (objetości) AVM. W nerwiakach nerwu VIII miejscowe wyleczenie uzyskuje sie w ponad 95% przypadkow ze znikomym odsetkiem poźnych powiklan. W nieoperacyjnych, pojedynczych przerzutach do mozgu radiochirurgia stereotaktyczna przynosi zblizone efekty do leczenia chirurgicznego. Do innych wskazan klinicznych radiochirurgii stereotaktycznej nalezą oponiaki, glejaki o wysokim stopniu zlośliwości oraz gruczolaki przysadki.