Vertrouwen in de relatie tussen zorgverleners en patiënten met een chronische ziekte : een exploratieve kwalitatieve studie

DOEL: Exploreren van het concept vertrouwen zoals het zich manifesteert in de relatie tussen patienten met chronische aandoeningen en hun zorgverleners. METHODE: Veertien semigestructureerde interviews met patienten die bevraagd werden over hun relatie met hun zorgverleners. Een grounded-theory-benadering werd gebruikt. Datacollectie en data-analyse gebeurden iteratief. Er vond onderzoekerstriangulatie plaats. RESULTAAT: Het uit de data gereconstrueerde concept ’vertrouwen’ is de uitkomst van de interactie tussen de patient en de zorgverlener. Vertrouwen kan verschillende dimensies aannemen: 1. vertrouwen in de professional, 2. vertrouwen in de relatie, 3. vertrouwen in de onvoorwaardelijkheid van de relatie en 4. wantrouwen. Vertrouwen is de uitkomst van een proces waarbij er facilitatoren en barrieres zijn voor het opbouwen of afbreken van vertrouwen in de zorgrelatie. DISCUSSIE: Een breed palet van factoren die het ontstaan en evolueren van vertrouwen bij patienten met een chronische aandoening beinvloeden werd verkregen. Vervolgonderzoek met een grotere steekproef in diverse settings is wenselijk om de ervaringen van patienten en de bestaande concepten verder uit te diepen. CONCLUSIE: Het belang van vertrouwen in de zorgrelatie bij patienten met een chronische aandoening wordt in deze studie beklemtoond. Interpersoonlijke competenties blijken belangrijk. De resultaten kunnen zorgverleners helpen te reflecteren over hun gedrag ten aanzien van patienten met een chronische aandoening.