حرکات راستالغز و ساختارهای مرتبط با گسل شازند

بررسی های تصاویر ماهواره ای و مطالعات صحرایی بر روی ساختارهای شکننده منطقه گلپایگـان نشـان مـی دهنـد کـه دو سیسـتماصلی گسلش با روندهای شمال باختری- جنوب خاوری و شمال خاوری- جنوب باختری وجـود دارد. گسـل شـازند، مهـم تـرینگسل منطقه، با طولی حدود 190کیلومتر به موازات راندگی اصلی زاگرس امتداد یافته است. اندازه گیری هـای صـحرایی صـفحاتگسلی نشان می دهند که ساز و کار این گسل معکوس راستگرد است. این گسل با توجه به تغییر روند آن به سه زیرپهنه با روندهایN70W-N45W ، N45Wو N45Wتقسیم شده است. گسل شازند در طول مسیر خود در زیرپهنه های مختلف سنگ های آهکـیکرتاسه و ماسه سنگ های ائوسن، در زیرپهنه های دوم و سوم آبرفت ها و مخروط افکنه های کواترنری و مسیر رودخانـه گلپایگـانو خمین را قطع و به صورت راستگرد جابجا نموده است. ساختارهای متعددی در ارتباط با حرکت راستالغز این گسـل بررسـی شـدکه نشان دهنده مولفه حرکتی راستگرد می باشند. این ساختارها شامل گسل های فلسی شـکل در جنـوب غـرب گلپایگـان، سـاختاردم اسبی در اطراف روستاهای عمارت ، حسین آباد و جنوب شرق گلپایگان، ساختار گل مانند مثبت در اطراف روستای حسـین آبـادو بلوک های چرخیده در طول گسل شازند می باشند. به نظر می رسد چرخش این بلوک ها باعث تغییر روند گسل شازند و بوجـودآمدن زیرپهنه ها شده است