Osteoartrit ve Romatoid Artritli Hastalarda Elin Fiziksel Özelliklerinin El Fonksiyonu Üzerine Etkilerinin Değerlendirilmesi.

Amac: Osteoartrit (OA) dunyada ve ulkemizde en sik karsilasilan eklem hastaligidir. Romatoid artrit (RA) sinovyal enflamasyonla karakterize kronik, sistemik bir hastaliktir. OA ve RA’da el bilegi ile el eklemleri ilk ve en sik etkilenen eklemlerdir. El eklemlerinin tutulumu, hastalarin yasam kalitesinde belirgin bir azalmaya yol acar. Bu calismada RA ve OA hastalarindaki el kavrama kuvveti ve eklem hareket acikliklarinin (EHA) saglikli bireylerle karsilastirilmasi ve hastalarin gunluk yasam aktivitelerindeki bagimsizliginin degerlendirilmesi amaclandi. Materyal ve Metot: Calismamizda Firat Universitesi Hastanesi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Polikliniginde ve Romatoloji Polikliniginde takip edilen, yaslari 30 ile 60 arasinda olan, Amerikan Romatoloji Birligi (ACR) kriterlerine gore RA tanisi konulmus 62 kadin, 52 OA’li kadin ve 52 saglikli kadin olmak uzere toplam 166 birey degerlendirmeye alindi. El kavrama kuvveti elektronik el dinamometresi, parmak kavrama kuvveti ise parmak dinamometresi ile olculdu. El bilegi ve parmaklarin EHA olcumleri icin standart gonyometre ve parmak gonyometresi kullanildi. El bilegi cevresi ve capi ile el uzunluk olcumu standart antropometrik olcum aletleriyle gerceklestirildi. Ayrica calismaya alinanlarin tamamina saglik degerlendirme anketi (HAQ) uygulanarak ozurluluk duzeyi belirlendi. Bulgular: Tum olgularda, el ve parmak kavrama kuvvetleri, el bilegi ve parmaklarin EHA olcumleri ile el bilegi cevre ve cap degerleri arasinda istatistiksel olarak anlamli fark bulundu (p 0,05). Tum olgularda, HAQ skoru ile el ve parmak kavrama kuvveti arasinda negatif yonde cok guclu korelasyon bulundu. Sonuc: OA’li ve RA’li hastalarda anatomik butunlugun bozulmasi, EHA’nin, el ve parmak kavrama kuvvetlerinin azalmasi ve agri, hastalarin gunluk yasam aktivitelerindeki bagimsizligini etkilemistir.