Implementatie van richtlijnen

Een richtlijn is ‘slechts’ een tussenstap in het proces van implementatie van wetenschappelijke kennis. Kennisnemen van de richtlijn is de eerste stap, deze kennis vertalen naar acties in de eigen zorgpraktijk de volgende. Deze laatste stap vindt meestal niet automatisch plaats. Gerichte implementatiestrategieen kunnen hierbij behulpzaam zijn. Bij het ontwikkelen van de richtlijn moet al rekening worden gehouden met implementatieaspecten. Dit geldt met name voor de knelpuntenanalyse, de commentaarfase, een proefimplementatie en bij het opstellen van kernindicatoren. In de praktijk worden verschillende strategieen voor implementatie gehanteerd. Geen enkele strategie is superieur aan andere. Doorgaans is een combinatie van verschillende interventies nodig, gericht op het wegnemen van de belangrijkste ervaren knelpunten, om de gewenste verbeteringen te realiseren. Bij het kiezen van interventies dient men te beschikken over goede kennis van de doelgroep en richt men zich op lokale veranderingsprocessen, het integreren van praktijkkennis en wetenschappelijke kennis, actieve participatie van patienten en organisatorische randvoorwaarden die stimuleren dat mensen leren en veranderen.