بررسی اثر سن، یائسگی، دیابت، نوشیدن مایعات و اجرای ورزش منظم بر بی اختیاری ادراری در زنان چاق بر اساس شاخص های آنتروپومتریک

مقدمه و اهداف بی­اختیاری ادراری از جمله اختلالات کف لگن بوده که کیفیت زندگی افراد مبتلا را تحت تاثیر قرار می­دهد. زایمان طبیعی و بارداری از مهم­ترین عوامل خطرزای آن بوده[1]،اما کمتر به بررسی عوامل همراه دیگر پرداخته شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی عوامل اثرگذار بر بی­اختیاری می­باشد. مواد و روش ­ها در مجموع 195 زن چاق ایرانی (91 نفر مبتلا به بی­اختیاری ادراری و 104 نفر غیرمبتلا) در محدوده سنی 25 تا 65 سال مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از گرفتن رضایت افراد برای شرکت در طرح، تکمیل پرسش­نامه­ها و اندازه­گیری ویژگی­های آنتروپومتریک انجام شد. برای بررسی ارتباط عوامل مختلف اثرگذار بر بی­اختیاری ادراری که از طریق تکمیل پرسش­نامه­ها و داده­های آنتروپومتریک حاصل شد، از نرم­افزار آماری SPSS (نسخه 18، ساخت آمریکا) و آزمون­های آماری ANOVA، t مستقل و کای دو، در سطح معناداری 05/0≥α برای تجزیه و تحلیل داده­ها استفاده شد. یافته ­ها میان میانگین سن، یائسگی و اجرای ورزش منظم با بی­اختیاری ادراری ارتباط معناداری وجود داشت. سن افراد در گروه مبتلا بالاتر بود و انجام ورزش­های منظم هفتگی باعث کاهش ابتلا به بی­اختیاری ادراری می­شد؛ به طور کلی نیز میانگین شاخص­های آنتروپومتریک (مقادیر قد، وزن، BMI، دور کمر، دور باسن و نسبت دور کمر به قد) در افراد مبتلا به بی­اختیاری ادراری کمتر بود. نتیجه­ گیری برخلاف باور عمومی، به نظر می­رسد در زنان چاق مبتلا به بی­اختیاری ادرار پایین بودن شاخص­های آنتروپومتریک سبب تغییراتی می­گردد که احتمال بروز بی­اختیاری ادرار در آنها افزایش می­یابد و در عین حال انجام تمرینات منظم می­تواند سبب کاهش ابتلا به بی­اختیاری ادراری گردد.