Het spraakverstaan-in-ruis bij moeilijk lerende kinderen met een spraak-taalstoornis

Bij kinderen met een spraak-taalstoornis worden vaak zwakke auditieve functies geconstateerd. Hierop gebaseerd richt dit onderzoek zich op de vraag of kinderen met een spraak-taalstoornis zich onderscheiden wat betreft een specifieke auditieve functie, namelijk de waarneming van spraak tegen een achtergrond van ruis. Hiervoor is een woordverstaan-in-ruis-test met een geforceerde keuzemogelijkheid uit 4 plaatjes gebruikt. De test is afgenomen bij 40 leerlingen met normale schoolvorderingen van 6 tot 10 jaar, afkomstig van een reguliere basisschool en bij 47 leerlingen van 6 tot 13 jaar met meer of minder ernstige leerproblemen, afkomstig van respectievelijk een MLK school en een speciale MLK school voor kinderen met een spraak-taalachterstand die niet verklaard kan worden uit de algehele achterstand. Gemiddeld scoorden de leerlingen van de MLK scholen slechter dan die van de basisschool, Het verschil was het grootst voor de leerlingen van 6 tot 8 jaar en nam af met toenemende leeftijd. Dit afnemende verschil zou toegeschreven kunnen worden aan de relatief vertraagde ontwikkeling of aan een trainings-effect op grond van langdurige logopedische therapie. Een additioneel effect van een spraak-taalstoornis op de spraakverstaanin-ruisscore kon niet worden aangetoond. De performale intelligentie bleek mogelijk wel een rol te spelen bij het vermogen om spraak-in-ruis waar te nemen. Een mogelijke verklaring hiervoor is dat er een samenhang lijkt te bestaan tussen een beter en sneller verlopende reparatie-strategie wanneer een woord niet goed is verstaan enerzijds en het performale intelligentieniveau anderzijds.