Sytuacja prawna zastawnika przy zastawie na patencie

Artykul ma na celu przyblizenie sytuacji prawnej zastawnika na prawach z patentu. Podstawową regulacją tego zagadnienia są: ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo wlasności przemyslowej, ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny oraz ustawa z dnia 6 grudnia 1996 r. o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawow. W artykule przedstawiono – w odniesieniu do wybranych zagadnien dotyczących patentu – pozycje prawną zastawnika, podjeto sie jej oceny, jak rowniez rozwazono mozliwości jej umownej modyfikacji. Odniesiono sie tez do kwestii pozytkow prawa z patentu, wplywu art. 891 p.w.p. na sytuacje zastawnika, skutkow tej instytucji, jak i instytucji uniewaznienia oraz wygaśniecia patentu. Nastepnie rozwazono problem wprowadzenia patentu do obrotu, a takze wplywu udzielenia do patentu bedącego przedmiotem zastawu patentu dodatkowego. Na koniec rozpatrzono kwestie umownego ustanowienia zastawu na patencie, a takze roznic w zakresie zastawu rejestrowego i zwyklego. Zastaw jako ograniczone prawo rzeczowe ustanowione na prawach z patentu jest instytucją dosyc zlozoną. Przepisy odnoszą sie zazwyczaj do zastawu na rzeczy, a ich odpowiednie zastosowanie do tego na prawach budzi co do zasady kontrowersje i powoduje niejasności. Podejmując sie proby rozwiązania tych problemow, zaproponowano teze o konieczności wzmocnienia pozycji zastawnika, ktora stanowi punkt wyjścia w rozwazaniach dotyczących poszczegolnych kwestii.