شبیهسازی جمعیت اولیه (تاریخی) و تعیین صحت عدمتعادل پیوستگی در مطالعات شبیهسازی ژنومی

جهت بررسی صحت عدم­تعادل پیوستگی در مطالعات شبیه­سازی ژنومی، جمعیتی در دو حالت عدم­تعادل پیوستگی صفر و یک در نسل اول شبیه‌سازی شد. از معیارهای اندازه مؤثر جمعیت، میزان عدم­تعادل پیوستگی و واریانس بین نشانگرها جهت تعیین صحت شبیه­سازی استفاده شد. نتایج نشان‌دهنده همبستگی بالا بین اندازه مؤثر جمعیت مشاهده شده و مورد انتظار بود. همچنین میزان عدم­تعادل پیوستگی مشاهده شده و مورد انتظار بر هم منطبق شدند و چنین روندی با افزایش اندازه جمعیت مؤثر وضعیت مطلوب‌تری پیدا کرد. به­علاوه میزان واریانس مشاهده شده و مورد انتظار بین نشانگرها در حالت نوترکیبی آزاد نیز بر یکدیگر منطبق شدند. با توجه به معیارهای مورد بررسی می‌توان گفت که جمعیت اولیه به درستی شبیه­سازی شده است و می­توان از آن برای توسعه جمعیت مرجع استفاده کرد. با توجه به نتایج به­دست آمده پیشنهاد می­شود در مطالعات شبیه­سازی ژنومی پس از تشکیل جمعیت اولیه از معیارهای ارائه داده شده جهت بررسی صحت شبیه­سازی استفاده شود.