تاثیر اجرای برنامه آموزشی پیشگیری از خشونت محل کار بر نگرش پرستاران نسبت به مدیریت خشونت و پرخاشگری بیمار و خانواده آنها

مقدمه: پرستاران بيش از ساير گروه‌های شغلی در معرض خشونت محل کار قرار دارند. نگرش آن‌ها به مديريت خشونت در هنگام مواجهه آن‌ها در برابر خشونت محل کار موثر است. هدف از اين مطالعه تعيين تاثير اجرای برنامه آموزشی پيشگيری از خشونت محل کار بر نگرش پرستاران نسبت به مديريت خشونت و پرخاشگری بيمار و خانواده آن‌ها می‌باشد. مواد و روش‌ها: اين پژوهش يک مطالعه نيمه تجربی يک گروه از نوع قبل و بعد بود که بر روی 65 نفر پرستاران شاغل در بخش اورژانس عدالتيان بيمارستان امام رضا(ع) مشهد انجام شد. مداخله به‌صورت يک سمينار سه روزه در قالب برنامه‌های آموزش مداوم با عنوان "پيشگيری از خشونت محل کار در اورژانس" اجرا شد. ابزار گردآوری داده‌ها، "مقياس نگرش به مديريت پرخاشگری و خشونت "The Management of Aggression and Violence Attitude Scaleبود که در آن نمرات کمتر نشاندهنده نگرش مثبت بود. برای سنجش روايی از روش روايی محتوا با نظر 10 نفر از اساتيد دانشکده پرستاری و مامايی مشهد و تربيت مدرس تهران انجام شد، پايايی ابزار نيز با روش همسانی درونی و ضريب آلفای کرونباخ به تاييد رسيد. داده‌ها با نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 16 مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. يافته‌ها: يافته‌های پژوهش نشان داد ميانگين نمره نگرش پرستاران نسبت به مديريت خشونت، در بعد عوامل مديريتی از 41/4±69/30 قبل از مداخله به 41/4±00/29 بعد از مداخله بهبود يافت که اين تغييرات به لحاظ آماری معنی‌دار بود (021/0P=). اما در ابعاد عوامل خارجی، داخلی و موقعيتی اين تغييرات معنی‌دار نبود. نتيجه گيری: آموزش می‌تواند نگرش پرستاران نسبت به خشونت را در بعد مديريت خشونت بهبود بخشد. مطالعات بيشتری مورد نياز است تا با اجرای مداخلات آموزشی با محتوا و روش‌های متفاوت، اثربخشی برنامه‌های آموزشی در اين خصوص را مورد بررسی قرار دهد.