اثر پیری کنترل شده بر جوانهزنی، فعالیت بیوشیمیایی و آنزیمی گندم سیاه

به منظور بررسی اثر پیری کنترل شده بر جوانه­زنی، فعالیت بیوشیمیایی و آنزیمی گندم سیاه یک آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در آزمایشگاه علوم و تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل مدت زمان پیری 2، 4 و 7 روزه و محتوای رطوبت بذر 10، 20 و 30% بود. صفاتی از قبیل درصد جوانه­زنی، مدت زمان جوانه­زنی، هدایت الکتریکی، پراکسیداسیون لیپید و فعالیت آنزیم کاتالاز اندازه­گیری شد. اثر مدت زمان پیری، محتوای رطوبتی بذر و برهمکنش آنها بر صفات فوق آزمایش معنی­دار بود. بالاترین میزان جوانه­زنی و فعالیت آنزیم کاتالاز در بذرهای پیر شده به مدت 2 روز با محتوای رطوبتی 20% مشاهده شد. مدت زمان جوانه­زنی، هدایت الکتریکی و پراکسیداسیون لیپید در بذرهای پیر شده به مدت 7 روز با محتوای رطوبتی 30% به بیشترین مقدار خود رسید. همچنین، با افزایش محتوای رطوبتی و مدت زمان پیری بذر، سازوکارهای دخیل در پیری بذر افزایش یافته و با تأثیر بر فسفولیپیدهای غشای سلولی افزایش هدایت الکتریکی و پراکسیداسیون لیپید و کاهش جوانه­زنی و فعالیت آنزیم کاتالاز مشاهده شد. بنابراین، توصیه می­شود برای جلوگیری از زوال بذرهای گندم سیاه در ذخیره­سازی طولانی مدت و کوتاه مدت میزان محتوای رطوبتی %10 باشد.