مروری کوتاه بر وضعیت «پژوهش» و «نوآوری» در ایران، با تاکید بر بخش آب: ضرورت تغییر رویکردها
2020
براساس گزارش مجمع جهانی اقتصاد وجه تمایز کشورهای توسعه یافته با کشورهای در حال توسعه مبتنی بودن اقتصاد آنها بر نوآوری است. پژوهش یکی از مولفههای فرآیند نوآوری بهشمار میرود و نوآوری نتیجه تعاملات فراوان و فزاینده بین نهادهای مختلف است. شاخصهای جهانی نشان میدهد که در حوزه نوآوری، ایران رتبه قابلقبولی ندارد و تنها در حوزه تولید علم (تولید مقاله) موفقیتهایی داشته است. در همین راستا در بخش آب نیز دستاوردهای اندکی در زمینه پژوهش و نوآوری وجود دارد و این فعالیتها نقش کمی در رفع نیازهای واقعی جامعه داشتهاند. متن مروری حاضر به ارائه گزارههای مختلف در مورد اهمیت، ارتباط و نقش پژوهش در توسعه و نظام ملی نوآوری، بههمراه ارائه چالشها و ظرفیتهای موجود در ارتقای پژوهش و نوآوری با تاکید بر بخش آب پرداخته است. در این نوشتار دو چالش کلان شامل ضعف چارچوب نهادی و ضعف عملکردی بازیگران عرصه پژوهش با توجه به مفهوم نظام نوآوری و بررسی تجارب موجود ارائه شده است. نتایج نشان میدهد در زمینه اثرگذاری و اشاعه پژوهش در کشور و در وزارت نیرو، اسناد بالادستی متعدد و مهمی وجود دارند که باید راهبردها و فرآیندهای سازمانهای ذیمدخل در راستای آنها تعریف و یا اصلاح شوند. همچنین از مهمترین راهکارهای ارتقای فعالیتهای پژوهش و نوآوری توجه به ساختار ارتباط اجزای سهگانه نظام نوآوری (شامل دانشگاه، صنعت و دولت) و تعامل آنها است. بهطوریکه گردش افراد بین سه جز مذکور بسیار اهمیت دارد، زیرا افراد با خود دانش و مهارت و بهطور کلی دانش ضمنی را منتقل میکنند.
- Correction
- Source
- Cite
- Save
- Machine Reading By IdeaReader
0
References
0
Citations
NaN
KQI