ارزیابی برخی ویژگیهای پومولوژیک و بیوشیمیایی ارقام ملسترش و یوسفخانی انار در پاسخ به محلولپاشی کائولین

آفتاب سوختگی یکی از عوامل مهم محدود‌کننده تولید انار به ویژه در مناطق با تابستان‌ گرم می‌باشد و از آنجا که کاربرد برون‌زای کائولین می‌تواند موجب افزایش تحمل به برخی تنش‌های محیطی از طریق بهبود مسیرهای متابولیک و افزایش فتوسنتز خالص شود؛ در این پژوهش اثر محلول‌پاشی کائولین بر برخی ویژگی‌های پومولوژیک و بیوشیمیایی ارقام تجاری انار در منطقه ریجاب واقع در غرب استان کرمانشاه به‌صورت آزمایش فاکتوریل شامل سه غلظت کائولین (صفر (آب مقطر)، سه و شش درصد) و دو رقم انار (ملس ترش و یوسف‌خانی) بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی و سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در هر دو رقم تیمار کائولین در غلظت شش درصد سبب بهبود وزن میوه، طول و عرض آریل و میوه، وزن صد آریل و عملکرد گردید. همچنین میوه‌های درختان انار هر دو رقم با تیمار کائولین در هر دو غلظت، به‌ویژه در غلظت شش درصد افزایش مواد جامد محلول، درصد آب میوه و فنل کل را نشان دادند. با وجود عکس العمل‌های متفاوت مورفولوژیک و بیوشیمیایی در دو رقم می‌توان با توجه به هدف و شرایط مختلف، از یکی از این رقم استفاده کرد. همچنین تیمار کائولین در غلظت بالا، آفتاب سوختگی و ترک‌خوردگی میوه‌های انار را در هر دو رقم مورد مطالعه به حداقل رساند و عملکرد در هکتار را افزایش داد که این تیمار می‌تواند به‌عنوان یک روش مناسب برای کاهش نابسامانی‌های فیزیولوژیک در مناطق پرورش انار از جمله منطقه ریجاب معرفی و مورد استفاده قرار گیرد.