مقایسه انرژی آزاد سطحی کامپوزیت های دندانی با پایه سیلوران و متاکریلات پس از سفیدکردن دندان ها

مقدمه:مواد سفیدکننده دندان می‏توانند بر خصوصیات فیزیکی ترمیم‏های کامپوزیتی از جمله انرژی آزاد سطحی اثرگذار باشند. انرژی آزاد سطحی بالا سبب تجمع بیشتر پلاک شده وفاکتور مهمی در چسبندگی میکروارگانیسم‏ها به سطوح دندانی است. هدف از اینمطالعه مقایسه انرژی آزاد سطحی کامپوزیت‏های دندانی با پایه سیلوران و متاکریلات پس از سفیدکردن دندان‏ها بود. مواد و روش‏ها:در این مطالعه آزمایشگاهی، 48 نمونه رزین کامپوزیت به شکل دیسک (به قطر 8 و ضخامت 2 میلی‏متر) تهیه شد و براساس نوع کامپوزیت به 4 گروه تقسیم گردید (12n=) و تحت رژیم سفید کردن در مطب با هیدروژن پراکساید 35 درصد (سه جلسه 45 دقیقه‏ای به فاصله یک هفته از هم) قرار گرفتند. انرژی آزاد سطحی با دستگاه Angle Measuring System اندازه‏گیری شد. داده‏ها با آزمون‏های کولموگروف اسمیرنوف، آنالیز واریانس یک طرفه، توکی و Paired t test در سطح معنی‏داری 05/0 آنالیز شد. یافته‏ ها:میانگین و انحراف معیار انرژی آزاد سطحی بعد از سفید کردن برای کامپوزیت‏های P90، Z250، Z250 XTوZ350 XT،به ترتیب 22/6±09/50، 50/5±48/52، 62/4±38/61 و 41/2±59/54، 1-dyn cmبود.آزمون Paired t-test نشان داد که در تمامی کامپوزیت‏ها به جز Z250، قبل و بعد از سفید کردن اختلاف معنی‏داری وجود داشت (05/0P<). نتیجه گیری: سفید کردن دندان با استفاده از هیدروژن پراکساید 35 درصد، سبب افزایش معنی‏دار انرژی آزاد سطحی کامپوزیت‏های P90، Z250 XT و Z350 XT می‏شود، ولی تفاوت معنی‏داری در کامپوزیت Z250 ایجاد نمی‏کند.