Przebieg wczesnej rehabilitacji szpitalnej u chorych z ostrym zawałem serca, leczonych pierwotną angioplastyką lub trombolitycznie

Wstep: Celem pracy bylo porownanie przebiegu wczesnej rehabilitacji szpitalnej u pacjentow leczonych pierwotną angioplastyką wiencową lub trombolitycznie z powodu ostrego zawalu serca. Material i metody: W sposob retrospektywny przeanalizowano wyniki rehabilitacji pozawalowej u 150 osob: u 50 kolejnych pacjentow leczonych trombolitycznie oraz u 100 chorych poddanych pierwotnej angioplastyce wiencowej, dobranych pod wzgledem czynnikow demograficznych i klinicznych. Wszystkich pacjentow rehabilitowano wedlug trojetapowego programu usprawniania wewnątrzszpitalnego obowiązującego w ośrodku autorow. Ocenie poddano czestości akcji serca, wartości ciśnienia skurczowego i rozkurczowego podczas kolejnych etapow rehabilitacji, wyniki prob wysilkowych oraz wybrane parametry echokardiograficzne. Wyniki: W grupie pacjentow poddanych pierwotnej angioplastyce wiencowej rehabilitacje pozawalową rozpoczynano wcześniej, chorzy szybciej uczestniczyli w jej kolejnych etapach, a okres hospitalizacji w tej populacji byl istotnie krotszy. Miedzy porownywanymi grupami nie wykazano znamiennych roznic w czestości akcji serca, wartościach ciśnienia skurczowego i rozkurczowego w czasie kolejnych etapow rehabilitacji oraz ocenianych przy wypisie parametrach echokardiograficznych. Pacjentow leczonych interwencyjnie wcześniej poddawano probie wysilkowej, istotnie rzadziej stwierdzano u nich dodatni wynik proby oraz osiągali oni znamiennie wieksze obciązenie. Wnioski : Rehabilitacja w grupie pacjentow leczonych inwazyjnie przebiegala szybciej, co wiązalo sie z wcześniejszym wykonaniem proby wysilkowej oraz krotszym okresem hospitalizacji. U chorych leczonych inwazyjnie, mimo krotszego okresu trwania rehabilitacji, istotnie rzadziej stwierdzano dodatni wynik proby wysilkowej. Charakteryzowali sie oni takze lepszą tolerancją wysilku. (Folia Cardiol. 2005; 12: 273–283)