Sultan Birinci Mahmud Dönemi Osmanlı-Rus Siyasi İlişkileri

Osmanli Devleti kurulusundan itibaren pek cok devletle karsilasmis ve onlarla askeri, siyasi, ticari ve diplomatik munasebetlerde bulunmustur. Fetih politikasini bati yonunde belirleyen devletin karsisina cikan onemli rakiplerden biri de Rusya’dir. Iki ulke arasinda ilk kez XV. yuzyilda baslayan munasebetlerin ilk donemlerinde yukselme devresini yasayan Osmanlilar, Ruslara gore her acidan ustun durumdadir. XVI. ve XVII. yuzyillarda bu ustunlugunu koruyan ve bunu yaptigi savas ve antlasmalara yansitan Osmanlilar, XVIII. yuzyildan itibaren eski guc ve otoritesini kaybetmeye baslamistir. Bu calismada iki devlet arasinda Sultan I. Mahmud donemindeki (1730-1754) iliskiler, taraflar arasinda yasanan 1736-1739 Osmanli-Rus savaslari cercevesinde incelenmistir. Osmanli Devleti bu devrede bir onceki doneme gore onemli bir toparlanma sureci gecirmistir. Sultan Birinci Mahmud’un saltanatinin baslarinda bir taraftan Iran ile savaslar devam ederken, Rusya’nin Azak ve Kirim’a saldirisiyla baslayan Osmanli-Rus savaslari Avusturya’nin da Ruslarla ittifaki sonucu uclu bir savasa donusmustur. 1736 yilinda baslayan bu savaslarda Osmanli Devleti Sultan Birinci Mahmud’un basarili politikalari sayesinde iki devlete karsi ustun gelebilmis ve Osmanli tarihinin son kazancli antlasmasi olan Belgrad Antlasmasi’ni iki devlete ayri ayri imzalatmayi basarmistir. Antlasma ile Ruslara karsi onemli ustunluk ve avantajlar saglandigi gibi ayni zamanda taraflar arasinda 29 yil surecek uzun bir baris doneminin de temelleri atilmistir.