اثر 12 هفته تمرین تناوبی شدید بر سطوح تستوسترون، کورتیزول و نیمرخ چربی در پسران چاق و دارای اضافه وزن غیرفعال

هدف: چاقی و اضافه وزن به همراه اختلالات متابولیکی مرتبط با آن‌ها یکی از نگرانی‌های بسیار مهم در جهان امروز است. با توجه به این­که کودکان و نوجوانان در سنین حساس رشد و آماده‌سازی بدن برای سنین بزرگ‌سالی هستند، بنابراین هدف ما بررسی 12 هفته تمرین تناوبی شدید بر سطوح تستوسترون، کورتیزول و نیمرخ چربی در کودکان چاق و دارای اضافه وزن است. روش‌شناسی: بدین منظور بیست پسر بچه چاق با استفاده از طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه گواه و توزیع تصادفی به 2 گروه تقسیم شدند. شاخص­های آنتروپومتریک، سطوح کورتیزول، تستوسترون و نیمرخ چربی اندازه­گیری شد. پروتکل تمرین تناوبی شدید 3 جلسه در هفته با شدت 100 تا 110 درصد حداکثر سرعت هوازی به مدت 12 هفته بود. داده­ها با استفاده از تی مستقل و همبسته در سطح معنی­داری (05/0p≤) تحلیل شد. یافته‌ها: یافته­های پژوهش کاهش معنی­دار سطوح استراحتی کورتیزول، TC، TG، LDL-C و افزایش  HDL-C را در گروه HIIT نشان داد، اما بر سطوح استراحتی تستوسترون تأثیر معنی­داری نداشت. این در حالی است که شاخص­های آنترپومتریک و TC، TG و LDL-C گروه شاهد به‌طور معنی­داری افزایش داشت، اما HDL-C آن‌ها به‌طور معنی­داری کاهش نشان داد. نتیجه‌گیری: تاکنون تجویز تمرین ایده­آل برای دست‌یابی به سودمندی­های فعالیت بدنی برای افراد چاق به‌خوبی مشخص نشده است، اما یافته­های این پژوهش اشاره دارند که تمرین تناوبی شدید دارای پتانسیل اقتصادی و پروتکل، تمرینی کارآمدی برای افراد چاق و دارای اضافه وزن به‌ویژه کودکان و نوجوانان است.