بررسی نتایج درمان جراحی بی ثباتی قدامی مفصل شانه به روش کپسولورافی بانکارت در بیماران عمل شده در بیمارستانهای رازی و امام خمینی اهواز طی سالهای90 -1380

زمینه و هدف: شانه بیشترین میزان حرکت را در میان مفاصل بدن انسان دارد. در نتیجه، این مفصل مستعد حوادث جابجایی و دررفتگی بوده و به علت حرکات شدید مفصل شانه، پایداری آن از بین می رود . شکل شایع ناپایداری شانه، دررفتگی قدامی تروماتیک می باشد . essential lesion Bankart ، کندگی لابروم از anterior inferior glenoid همراه با پارگی در لابروم می باشد . هدف از این مطالعه بررسی نتایج عمل جراحی باز بانکارت در دررفتگی قدامی شانه می باشد. روش بررسی: از 30 بیمار مبتلا به در رفتگی مکرر قدامی شانه که تحت عمل جراحی باز بانکارت به روش آنکورسوچور در سال های 90-1380 در بیمارستان امام و رازی اهواز قرار گرفته بودند، معاینه بعمل آمده و میزان دامنه حرکتی مفصل شانه، محدودیت حرکتی شانه در مقایسه با شانه مقابل، میزان درد مفصل شانه بر اساس numerical rating scale ، وجود بی‌ثباتی در مفصل، اسکور شانه DASH Score) و (Row Score، اندازه‌گیری شده، سپس نتایج مورد تجزیه و تحلیل آماری با SPSS 17 قرار گرفت. یافته ها: میانگین سنی بیماران 65/6±7/33 سال بود. میانگین به دست آمده از range of motion بیماران پس از عمل در elevation forward ، rotation internal، rotation external و abduction به ترتیب 150 ، 47 ، 36 و 156 درجه بود که نسبت به کمترین مقادیر نرمال کاهش اندکی داشت. بیشترین میزان کاهش external rotation صفرتا20 درجه با میانگین 10 درجه بود. براساس Row score %64 وضعیت عالی، 23 % وضعیت خوب و 13 % وضعیت ضعیفی داشتند. میانگین DASH score به دست آمده 83/38 (30-66) بود. هیچ یک از بیماران پس از عمل دچار عود مجدد نشده و شواهدی مبنی بر آرتروز در رادیوگرافی نداشتند. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این مطالعه به نظر می رسد که جراحی باز به روش بانکارت در کاهش میزان عود و درد بیماران موثر است. کلید واژگان: دررفتگی شانه، ترمیم بانکارت، نمره DASH، نمره Rowe.