استنتاج اثرات تخریبی بالاآمدگی موضعی آب زیرسطحی بر سامانههای آبفای شهری با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی(مطالعه موردی شهر کرمان)

طی سال­های اخیر بالا آمدن تراز آب زیرسطحی در کلان­شهرها چالش­های متعددی پیرامون سامانه­های آب و فاضلاب شهری با اثرات تخریبی چندگانه ایجاد نموده است. این پژوهش با هدف شناسائی و وزن­دهی مخاطرات بالا آمدگی آب زیرسطحی کرمان بر سامانه­های آبفا با رویکرد مبتنی بر تحلیل سلسله مراتبی صورت گرفته است. بدین منظور براساس تحلیل وضعیت تراز آب زیرسطحی شهرکرمان و با بررسی آیین نامه­ها، دستورالعمل­ها، منابع موجود و نظرات خبرگان شاخص­های بیان­گر چالش­های پیش رو در 4 سطح و 18 آسیباستنتاج گردیده است. اولویت­بندی ارجحیت آسیب­ها براساس ماتریس مقایسه زوجی فردی و میانگین­گیری هندسی وزن­هابرای تبدیل به ماتریس مقایسه گروهی صورت گرفته و پس از تائید نرخ ناسازگاری سطوح آسیب و زیرمؤلفه­های آن­ها (I<0.1) تحلیل وزن­های نسبی و رتبه­بندی اولویت­ها با تحلیل سلسله مراتبی صورت گرفت. طبق نتایج آسیب­های بهداشتی - زیست محیطی با وزن 482/0، فنی-عملکردی با وزن 265/0، سازه­ای فیزیکی با وزن 145/0 و هزینه­ای – اقتصادی با وزن 108/0 رتبه­بندی گردید. زیرمؤلفه­های تغییرمکان: نشست، ترک-خوردگی، تغییر شیب،جدایی اتصالات، خرابی آب­بندها با وزن نسبی 1/23 درصد، تغییر در کمیت و کیفیت آب و فاضلاب: نفوذ آب زیرزمینی به داخل شبکه و برعکس با وزن نسبی 3/38 درصد، نشت آلاینده ها از داخل شبکه آبفا به آب زیرزمینی و برعکس با وزن نسبی 6/30 درصد،  افزایشهزینه­هایتصفیهاولیهونهایی با وزن نسبی 1/32 درصد، به­عنوان بالاترین مخاطرات استنتاج گردید. تحلیل حساسیت مخاطرات نسبت به هرکدام از مؤلفه­ها نیز انجام شد.