تأثیر آموزش حافظه ی فعال بر عملکرد خواندن و ظرفیت حافظه در دانش آموزان دارای ناتوانی خواندن

مقدمه: از جمله مواردی که نظریات کنونی در مورد ناتوانی یادگیری بر آن تأکید دارند، حافظه است. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش حافظه‏ی فعال بر عملکرد خواندن و ظرفیت حافظه در دانش‏آموزان با ناتوانی خواندن اجرا شد. روش: پژوهش از نوع آزمایشی و جامعه‏ی آماری شامل دانش­آموزان پایه‏ی سوم ابتدایی دارای ناتوانی خواندن ناحیه 2 آموزش و پرورش شهر یزد بود که از میان آن‏ها‏ 40 دانش‏آموز (20 دختر و 20 پسر) به شیوه‏ی نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای چندمرحله­ای انتخاب و به روش تصادفی در گروه­های آزمایش و کنترل (هر گروه 10 دختر و 10 پسر) جایگزین شدند. ابزارهای سنجش شامل چک‏لیست نشانگان نارساخوانی، فرم مصاحبه‏ی بالینی محقق‏ساخته، مقیاس هوش تجدیدنظر شده‏ی وکسلر کودکان، آزمون خواندن و نارساخوانی نما و آزمون حافظه‏ی ارقام وکسلر بود. آزمودنی­های گروه آزمایش در طی 18 جلسه (هر هفته 2 جلسه و هر جلسه 45 دقیقه) تحت آموزش حافظه‏ی فعال قرار گرفتند. داده­ها از طریق تحلیل کوواریانس چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‏ها: یافته‏های پژوهش نشان داد که آموزش حافظه‏ی فعال، عملکرد خواندن و ظرفیت حافظه‏ی دانش‏آموزان با ناتوانی خواندن را بهبود بخشیده است (001/0>p). نتیجه‏گیری: با توجه به یافته‏های پژوهش، آموزش حافظه‏ی فعال می­تواند به عنوان یک روش مداخله­ای در بهبود عملکرد خواندن و ظرفیت حافظه‏ی دانش­آموزان با ناتوانی خواندن مورد استفاده قرار گیرد.