آیا افزایش تراکم یولاف وحشی منجر به تغییر زمان کاربرد علفکشهای انتخابی گندم میگردد

آزمایشی مزرعه‌ای به صورت کرت‌های دوبار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی به منظور تاثیر تراکم‌های یولاف وحشی، زمان کاربرد و نوع علف‌کش بر میزان کنترل یولاف وحشی، عملکرد و اجزای عملکرد گندم در سال زراعی 1393-1392 در استان فارس شهرستان مرودشت انجام گرفت. تراکم‌های مختلف یولاف وحشی (0، 20، 40، 80، 160 و 320 بوته در مترمربع) به عنوان کرت اصلی، دو علف‌کش یدوسولفورون+ مزوسولفورون+ مفن پایر پی اتیل (آتلانتیس، 18 گرم ماده موثره در هکتار) و کلودینافوپ پروپارژیل (تاپیک، 64 گرم ماده موثره در هکتار) به عنوان کرت فرعی و زمان کاربرد مرحله 18زادوکس (هشت برگی) و 23 زادوکس (مرحله پنجه‌زنی) به عنوان کرت فرعی فرعی درنظر گرفته شد. کاهش 50 درصد وزن خشک یولاف وحشی (پارامترDen50) توسط علف‌کش کلودینافوپ پروپارژیل در دو زمان کاربرد هشت‌برگی و پنجه‌زنی، به ترتیب در تراکم 127 و 95 بوته در مترمربع یولاف‌وحشی و برای علف‌کش یدوسولفورون+مزوسولفورون در دو زمان هشت‌برگی و پنجه‌زنی در تراکم‌های141 و 149 بوته در مترمربع مشاهده شد. رشد مجدد یولاف‌وحشی در علف‌کش کلودینافوپ پروپارژیل نسبت به علف‌کش یدوسولفورون+ مزوسولفورون در تمامی تراکم‌ها در مرحله پنجه‌زنی نسبت به هشت‌برگی بیشتر بود. برآورد مدل هایپربولیک برای عملکرد دانه نشان داد که در علف‌کش کلودینافوپ پروپارژیل در دو زمان کاربرد هشت‌برگی و پنجه‌زنی کاهش 50 درصدی عملکرد دانه، در تراکم‌های 118و 83 بوته در متر مربع یولاف‌وحشی و در علف‌کش یدوسولفورون+مزوسولفورون برای دو زمان کاربرد در تراکم‌های 423و 221 بوته در مترمربع رخ داد.در تراکم-های بالاتر یولاف‌وحشی، کاربرد علف‌کش یدوسولفورون + مزوسولفورون در مرحله 18 زادوکس پیشنهاد می-گردد.