تأثیر سطوح مختلف منیزیم آب آبیاری بر پارامترهای رشدی دو رقم نهال پسته

به منظور مطالعه تاثیر سطوح مختلف غلظت منیزیم آب آبیاری بر ویژگی­های رویشی نهال‌های پسته، آزمایشی گلخانه‌ای به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی، با دو فاکتور و در سه تکرار در پژوهشکده پسته کشور واقع در شهرستان رفسنجان اجرا شد. فاکتور اول (اصلی) شامل: پایه‌های پسته در دو سطح بادامی زرند و قزوینی و فاکتور دوم (فرعی) شامل سطوح مختلف غلظت منیزیم آب آبیاری در پنج سطح (صفر، 5/0، 1، 2 و 3 میلی‌مولار منیزیم از منبع سولفات منیزیم) بود. قبل از شروع اعمال تیمار‌ها (پایان هفته هشتم) و بعد از گذشت 6 ماه از شروع تیمار‌ها، برخی صفات رویشی نهال‌های پسته شامل ارتفاع ساقه، قطر ابتدایی و انتهایی ساقه، وزن خشک کل نهال‌ها اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که بیشترین افزایش رشد رویشی طول و قطر ابتدایی و انتهایی ساقه نهال‌ها در غلظت 5/0 و 1 میلی‌مولار منیزیم آب آبیاری رخ داده و با افزایش غلظت منیزیم به بالاترین سطح آن (3 میلی‌مولار منیزیم)، مقدار صفات یادشده به‌ترتیب 44/1 سانتی‌متر و 16/0 و 22/0 میلی‌متر نسبت به بالاترین حد رشد کاهش نشان داد. در هر دو پایه پسته، بیشترین وزن خشک کل در غلظت 5/0 و 1 میلی‌مولار منیزیم مشاهده شد. با افزایش غلظت منیزیم به 3 میلی‌مولار، وزن خشک کل کاهش یافت. یافته­های این پژوهش روشن ساخت که غلظت 5/0 تا 1 میلی‌مولار، بهترین حد غلظت منیزیم در آب آبیاری برای رشد بهینه دانهال­های دو پایه پسته مورد مطالعه است.