Maligniteli hastalarda HHV-8 antikor prevalansı

Amac: Bu calismada degisik maligniteleri olan non-Hodgkin lenfoma, Hodgkin lenfoma,  akut lenfositer losemi, akut myelositer losemi, multipl myelom, kronik myelositer losemi  hastalarinda HHV-8 IgM ve IgG pozitiflik oranlarinin karsilastirilmasi amaclandi. Gerec ve Yontem: Calismaya 50  maligniteli hasta ile 8 saglikli birey olmak uzere 58 kisi dahil edildi. Hasta ve kontrol grubunda HHV-8 IgM ve HHV-8 IgG antikorlari indirekt floresan antikor yontemiyle arastirildi. Istatistiksel analizler SPSS programi kullanilarak yapildi. Istatistiksel degerlendirmede Fisher’in Kesin Ki-kare testleri kullanildi. Istatistiksel olarak p<0,05 degerleri anlamli kabul edildi. Bulgular: Maligniteli hastalarda HHV-8 IgM  antikor pozitifligi %20 (10/50) oraninda saptanirken, kontrol grubunda  HHV-8 IgM pozitifligi saptanmadi. Maligniteli hastalarda HHV-8 IgG pozitifligi %56 (28/50) oraninda saptanirken, kontrol grubunda ise %50 (10/16)  oraninda saptandi. HHV-8 IgM pozitifligi hasta grubunda kontrol grubuna gore istatistiksel olarak anlamli oranda yuksekti. HHV-8 Ig M pozitifligi  en fazla AML saptanirken, HHV-8 IgG pozitifligi en fazla MM hastalarinda saptandi. Sonuc: Maligniteli hastalarda saptadigimiz  HHV-8 IgM ve HHV-8 IgG pozitiflikleri reaktivasyon veya reenfeksiyonla iliskili olabilir. HHV-8 virusunun maligniteli hastalardaki klinik oneminin belirlenebilmesi icin farkli maligniteleri olan daha fazla sayida olguyla yapilacak ve virus DNA’sinin da molekuler yontemlerle (PZR vb.)  arastirildigi  baska calismalara gereksinim oldugu gorusundeyiz.