بررسی ریشه ها و نحوه توزیع عصب اوبتوراتور در خارج از عضلات

دانستن موقعييت و الگوی شاخه دادن عصب اوبتوراتور در جراحيهای ترميمی و توانبخشی که بر روی عضلات انجام می پذيرد ،اهمييت پيدا می کند. در مطالعه حاضر 64 نمونه از جسد های فيکس شده انسانی موجود در دانشگاههای علوم پزشکی تهران وبوشهر جهت مطالعه عصب اوبتوراتور مورد بررسی قرار گرفتند. هدف از اين تحقيق بررسی مسير وشاخه های عصب اوبتوراتور می باشد.بعد از تشريح جدار خلفی شکم و سطح داخلی ران،عصب اوبتوراتور مورد بررسی قرار داده شد. عصب اوبتوراتور در تمام موارد از ريشه های قدامی اعصاب کمری دوم تا چهارم منشأء می گرفت و در مجرای اوبتوراتور به دو شاخه قدامی و خلفی تقسيم می شد. شاخه قدامی در تمام موارد از بالای عضله اوبتوراتور خارجی لگن را ترک می کرد. اين شاخه در 12/3% يک شاخه ظريف مستقل به ثلث فوقانی داخلی ران می داد. تنه خلفی عصب اوبتوراتور در 12/3%مورد از بالای عضله اوبتوراتور خارجی لگن را ترک نموده و در 88/96% مورد از ضخامت عضله اوبتوراتور خارجی عبور می کرد. شاخه مفصلی زانو در 8/82% انتهای ديستال عضله نزديک کننده بزرگ را سوراخ می کرده و در 2/17% همراه با شريان رانی از کانال هانتر عبور و وارد حفره پوپليتئال می شد. بنا براين نتايج مربوط به ريشه های عصب اوبتوراتور همسان بانتايج حاصل از تحقيق ديگر پژوهشگران می باشد ، اما در مورد نحوه عصب گيری عضله ادکتور برويس با يافته های پژوهشهای ديگر همخوانی ندارد و اين عضله فقط از شاخه قدامی عصب اوبتوراتور عصب گيری می کند .