تحلیل زمینههای جامعهشناختی تحول گفتمانهای عدالت در دولتهای خاتمی، احمدینژاد و روحانی
2019
یکی از اهداف اساسی انقلاب اسلامی ایران دستیابی به عدالت بوده است؛ اما دولتهای جمهوری اسلامی ایران در خصوص مفهوم عدالت و تحقق عملی آن، گفتمانهای مختلفی را شکل دادهاند. به این معنی که هر دولتی که روی کار آمده، گفتمان خاصی از عدالت را پدید آورده که متفاوت از گفتمان عدالت در دولتهای قبلی بوده است. به عبارتی با تغییر دولتها، گفتمان عدالت نیز دچار تغییر و تحول شده است. اما باید دانست که تحول گفتمانهای عدالت در خلاء رخ نمیدهد؛ بلکه این تحولات، ریشه در زمینههای اجتماعی دارد. بنابراین در این مقاله، گفتمان عدالت در سه دولت آقایان خاتمی، احمدینژاد و روحانی بررسی شده و این سوال مهم مطرح میشود که: کدام زمینههای اجتماعی موجب تحول گفتمان عدالت در دولتهای مذکور شده است؟ در پاسخ به این سوال، فرضیهای طرح میشود که حاوی دو متغیر اصلی «ساختار جامعه تودهای» و «ناکارآمدی نسبی دولتها در استقرار سیاستهای عدالت» میباشد. دو متغیر اصلی با متغیرهای فرعی مورد سنجش قرار میگیرند. به این صورت که متغیر جامعه تودهای بر اساس دو متغیر فرعی «طرد و برجستهسازی» و «دسترسی» و متغیر ناکارآمدی دولتها نیز بر اساس سه متغیر فرعی «ناکارآمدی عدالت در حوزههای سهگانه اقتصادی، سیاسی و اجتماعی-فرهنگی» مورد سنجش قرار میگیرند. برای بررسی فرضیه، ابتدا عناصر گفتمان عدالت در هر یک از دولتها با استفاده از روش تحلیل گفتمان مورد تحلیل قرار میگیرند. سپس اطلاعات به دست آمده در مورد متغیرهای فرضیه با استفاده از روش جامعهشناسی تاریخی قیاسی به صورت موردی در خصوص هر یک از دولتهای مذکور، تحلیل میشوند. نتایج حاصله، حاکی از اعتبار قابل قبول فرضیه فوقالذکر میباشد.
- Correction
- Source
- Cite
- Save
- Machine Reading By IdeaReader
0
References
0
Citations
NaN
KQI