Czy można przewidzieć przebieg choroby Leśniowskiego-Crohna? Jak reagować?

Przebieg kliniczny choroby Leśniowskiego-Crohna (ChLC) jest bardzo zroznicowany. U duzej cześci chorych schorzenie ma bardzo ciezki, agresywny przebieg, prowadzący do znacznego uszkodzenia przewodu pokarmowego — wskutek zwezen, przetok i nastepstw koniecznych zabiegow operacyjnych. Chorzy ci wymagają od początku intensywnego leczenia w tym lekow biologicznych i/lub immunosupresyjnych do indukowania i podtrzymania remisji i zapobiezenia w/w zmianom destrukcyjnym. U okolo 40% pacjentow przebieg jest jednak lagodny z dlugimi okresami remisji u okolo 10–20% niewymagającymi nawet leczenia podtrzymującego. W grupie tej stosowanie lekow biologicznych i/ lub immunosupresyjnych nie jest uzasadnione. Taka terapia niepotrzebnie naraza ich na powazne niekiedy objawy niepoządane i lączy sie z bardzo wysokimi kosztami. Określenie czynnikow predykcyjnych ciezkiego przebiegu ChLC pozwala na stratyfikacje pacjentow i wybor odpowiedniego postepowania leczniczego. Czynnikami wskazującymi na mozliwośc agresywnego przebiegu choroby są miedzy innymi: wiek ponizej 40 lat w momencie rozpoznania, koniecznośc stosowania glikokortykosteroidow juz przy pierwszym zaostrzeniu, zmiany okoloodbytowe, lokalizacja w jelicie cienkim i gornym odcinku przewodu pokarmowego, ciezkie zmiany endoskopowe i palenie tytoniu. Znaczenie predykcyjne mają takze: mutacje w genie NOD2/Card15 oraz obecnośc przeciwcial przeciwko antygenom bakteryjnym takich jak ASCA ( anti- Saccharomycescerevisiae ) .