ظرفیت کارآفرینی دانشجویان دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا-همدان

کارآفرینی یکی از عناصر ضروری و زیربنایی در پیشرفت تکنولوژی، توسعه تجارت، ارتقاء سطح نوآوری، ایجاد اشتغال و رفاه اجتماعی است. مطالعه حاضر با هدف کلی بررسی ظرفیت کارآفرینی دانشجویان کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا و عوامل مؤثر بر آن صورت پذیرفته است. این تحقیق از نوع کاربردی بوده که در آن از روش توصیفی و علی- ارتباطی استفاده شده است. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه‌ بوده است که ضریب پایایی آن 79/0 برآورد شده است. جامعه آماری تحقیق، 1353 نفر کل دانشجویان دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا (کارشناسی و کارشناسی ارشد) در سال 1389 می‌باشد. که 114 نفر به عنوان نمونه مورد نظر از طریق نمونه‌گیری طبقه‌ای با انتساب متناسب انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده‌های حاصله در دو بخش توصیفی و استنباطی و از طریق نرم‌افزار SPSS انجام پذیرفت. در بخش توصیف اطلاعات از آمار‌های توصیفی مثل فراوانی، درصد، میانه، مد، انحراف معیار، واریانس، میانگین و مواد دیگر بهره گرفته شده است. در تحلیل داده‌ها، به فراخور جنس متغیرها، از آزمون‌ها آماری و ضرائب همبستگی مختلف استفاده شده است. یافته‌ها نشان می دهد ظرفیت کارآفرینی 20 درصد از دانشجویان ضعیف، 33/8 درصد متوسط، 26/3 درصد خوب و 16 درصد در حد بالایی است. همچنین نتایج تحقیق نشان داد از مجموع 32 ویژگی کارآفرینی، 6 مورد ویژگی مهم یعنی ریسک‌پذیری، توانایی فعالیت در بازار، انتقاد پذیری و خلاقیت در اولویت های آخر و در حد ضعیفی در دانشجویان وجود دارد. همچنین یافته های تحقیق حاکی از این است که متغیرهای فردی مؤثر بر کارآفرینی، رشته تحصیلی در دانشگاه و شرکت در دوره های مربوط به خود اشتغالی بر ظرفیت کارآفرینی تأثیر می‌گذارند. در پایان با توجه به نتایج تحقیق، پیشنهاداتی در راستای ارتقاء ظرفیت کارآفرینی دانشجویان ارائه شده است