Clinical and Laboratory Characteristics of Our Mantle Cell Lymphoma Patients: A Cross Sectional Study

Mantle hucreli lenfoma (MHL), Hodgkin disi lenfoma vakalarinin %10’dan daha azini olusturur. Baslica bagimsiz risk faktorleri; MHL Uluslararasi Prognostik Indeksi (MIPI) ve Ki-67 tumor proliferasyonu indeksidir. Bu calismanin amaci; bolumumuzde takip ve tedavisi yapilan MHL hastalarinin geriye donuk olarak degerlendirilmesidir. Calismaya tibbi kayitlarina ulasilabilen toplam 27 MHL hastasi dahil edildi. Bu veriler incelenerek hastalarin, MIPI skoru, kemik iligi tutulumu, ekstranodal tutulum, tedavi protokolleri, tedaviye yaniti, nuks durumu ve nakil oykusu kaydedildi. Bulgular: Hastalar ortalama 64,4 (1-246) ay sureyle takip edilmisti. Hastalarin 5’ine (%18) otolog, 2’sine (%8) allogeneik hematopoietik kok hucre nakli yapilmisti. Birinci basamak tedavi sonrasi 17 (%63) hastada tam yanit, 3 (%11) hastada kismi yanit elde edilirken 7 (%26) hastada progresyon saptandi. Birinci basamak tedavi sonrasi medyan progresyonsuz sagkalim 29 (3-120) ay olarak hesaplandi. MIPI skorlamasina gore dusuk riskli hasta grubunun medyan sagkalimi, yuksek riskli hasta grubuna gore daha uzun (194 ay vs 126 ay, p=0.04), orta riskli hasta grubunun progresyonsuz sagkalimi yuksek riskli hasta grubuna gore daha uzun (41 ay vs 3 ay, p=0.025) bulundu. Sonuc olarak, calismamizda hastalarin medyan tani yasi, cogunun evre III-IV olmasi, MIPI skoru yuksek hastalarda progresyonsuz sagkalimin kisa olmasi literaturle uyumlu bulgular olarak saptandi. Merkezimizde en cok tercih edilen birinci basamak tedavi R-hyper-CVAD/MTX-AraC olup literature kiyasla medyan progresyonsuz sag kalim suresi daha kisa bulundu. MHL’de giderek artan hedefe yonelik tedavi kullanimi dikkate alindiginda, bu tur tedavilerle eskiden beri mevcut olan tedavilerin kiyaslanmasi acisindan sonuclarimizin onemli oldugu kanaatindeyiz.